ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΑΠΕΙΡΑΝΘΥ ΣΤΗΝ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗ-"Αλλαγή νοοτροπίας τώρα!"

Στις 1:42 μ.μ. Σάββατο, 25 Απριλίου 2015, ο/η Μανώλης Χατζηπέτρος <manolischatzipetros@yahoo.gr> έγραψε:

Ο Γιώργος Μπάκαλος, πρόεδρος της Απειράνθου μιλάει για την ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας, το πέρας του «ωχαδερφισμού» και την επιλογή της ενότητας ώστε να καλυφθούν τα προβλήματα ακόμη και της καθημερινότητας στο χωριό – Τι λέει για τα βασικά ζητήματα που ταλανίζουν την Απείρανθο και δη την Ανατολική πλευρά του νησιού της Νάξου

Αλλαγή νοοτροπίας τώρα

Το περασμένο Σαββατοκύριακο, η Ομάδα Δράσης και Εθελοντισμού του Απεράθου αναλαμβάνει δράση. Και μάλιστα μία πρωτότυπη ιδέα… Βασισμένη στην πρόταση που έγινε από τον Μανώλη Σταύρου Πολυκρέτη (του Μπέη), μικροί και μεγάλοι με επικεφαλής τον πρόεδρο της Απειράνθου, Γιώργο Μπάκαλο φυτεύουν δέντρα μεγάλου μεγέθους στο δρόμο Απειράνθου – Μουτσούνας έως τους «Απίσω Τόπους» όπως λένε και στ’ Απεράθου. Κίνηση που έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό. Για κάθε ένα παιδί που γεννιέται στο χωριό θα φυτεύονται πέντε δέντρα. Μία κίνηση που κρύβει την έννοια της ζωής και ουσιαστικά λειτουργεί ως ένδειξη σεβασμού στο περιβάλλον που κληρονομήσαμε από τους γονείς μας και θα το παραδώσουμε στα παιδιά μας, την επόμενη γενιά… Αξιοσημείωτο μάλιστα είναι και οι στίχοι που αφιερώθηκαν από τους γηραιότερους προς τους πρωταγωνιστές αυτές της εκδήλωσης…

«Είν ο Πρόεδρος δυναμι–

κος και θαύματα θα κάμει!

Το Θεό μας να χει αβάντα

μα και βοηθό ντου πάντα!

Αψηλά να φτάσει το χω–

ριό μας έχει βάλει στόχο!

Ιαυτό να μεστα μαζί ντου

όλοι κι όχι απέναντί ντου!!!»

Προβολή

Είναι βλέπετε ένα χωριό που αρέσκεται στα κοτσάκια και τους ευρηματικούς στίχους.. και το πρωί της Τρίτης βρεθήκαμε στο χωριό για μία κουβεντούλα με το πρόεδρό του κ. Μπάκαλο που με τον δυναμισμό του έχει ήδη προχωρήσει σε ενέργειες που αν μη τι άλλο κάνουν αίσθηση. Το ραντεβού έκλεισε Τρίτη και όχι Τετάρτη για έναν πολύ απλό λόγο. Την Τετάρτη, η Απείρανθος είχε καλεσμένους. Ένα συνεργείο από Αμερικανικό Κανάλι με στόχο τη προβολή του χωριού και της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Νάξου στην Αμερική. Από το πρωί ο Πρόεδρος είχε πάρει τους καλεσμένους και γύρισαν όχι μόνο το χωριό αλλά και την Μουτσούνα, τον Αζαλά έως τον Πάνερμο. Άλλωστε, η Απείρανθος, το πέτρινο χωριό του Γλέζου έχει ουκ ολίγα αξιοθέατα. Πέρα από τις παραλίες, έχει τα σμυριδωρυχεία, τον εναέριο τις βυζαντινές εκκλησιές και εσχάτως τους μυκηναϊκούς τάφους, στην περιοχή τα «Μνημούρια»…. Ένα πανέμορφο και αξιοθαύμαστο πακέτο επιλογών που μπορεί να καλύψει όλη σχεδόν την ιστορία του νησιού διαχρονικά αποδεικνύοντας με τον πλέον περίτρανο τρόπο ότι η Απείρανθος και γενικά η Νάξο είχε συνέχεια στο χρόνο με δυναμική παρουσία και σε κανένα σημείο δεν υπήρξε ..ατονία. Και βέβαια η ύπαρξη των μυκηναϊκών τάφων (όπως και στη Κωμιακή) αποδεικνύουν την σπουδαιότητα της περιοχής εκείνα τα χρόνια όταν όλοι έχουμε επικεντρωθεί στον Κυκλαδίτικο πολιτισμό.

Σεβασμός

Ο κ. Μπάκαλος, ένας πρώην στρατιωτικός με σπουδές στα οικονομικά και στο μάρκετινγκ αν μη τι άλλο ξέρει σε ποια καρέκλα έχει καθίσει… Γνωρίζει πόσο καυτή είναι αλλά θέλει να σηκώσει το βάρος και δεν διστάσει να κοντραριστεί ακόμη και με ανθρώπους που θεωρητικά λόγω πολιτικής παράταξης δεν θα έπρεπε. Όμως, τονίζει συνεχώς ότι το χωριό και οι κάτοικοί του είναι πάνω απ’ όλα. Ζητάει να υπάρξει ενότητα και να μπει στην άκρη ο «ωχαδερφισμός» και η νοοτροπία του «όλα έτοιμα» και τα οποία οδήγησαν στην χώρα σε μία κρίση που όπως αποδεικνύεται δεν είναι και τόσο οικονομική όσο ανθρωπιστική. Παραδέχεται ότι η ιδέα με την δεντροφύτευση ήταν προϊόν συλλογής διεργασίας και δη βασίστηκε στην πρόταση συγχωριανού του, του Μανώλη Πολυκρέτη του Μπέη και ως επιχείρημα στήριξης σημειώνει μία πρόταση που έχει καταθέσει ο διάσημος Έλληνας σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς «εάν δεν παντρευτείς, δεν κάνει παιδί και δεν φυτέψεις δέκα δέντρα τότε δεν έχεις κάνει τίποτα σπουδαίο στη ζωή σου»…. Αν μη τι άλλο ο κ. Μπάκαλος ακολουθεί κατά γράμμα την πρόταση του Γαβρά, καθότι παντρεμένος, έχει δύο παιδιά και τώρα έχει προχωρήσει και στην δεντροφύτευση…. Η ίδια κίνηση ια γίνει και για τους ανθρώπους που «φεύγουν». Ένα δέντρο για κάθε κάτοικο του χωριού που πεθαίνει…. Νιώθει ευλογημένος που βρίσκεται σ’ αυτό το 

πλούσιο με μεγάλη ιστορία τόπο. Του αρέσει να αναζητεί στοιχεία μέσα από την ιστορία που μέσα από την προσωπική εργασία και την επιχειρηματική του δραστηριότητα (σ.σ. μαζί με τη σύζυγό του διατηρούν κατάστημα με παραδοσιακά δώρα στο χωριό) αναδεικνύουν την πολιτιστική ταυτότητα της Απειράνθου… Και θεωρεί ότι η σωστή προβολή και η εξωστρέφεια σε συνδυασμό με την αγάπη για το τόπο θα δώσουν την απαραίτητη ώθηση ώστε η Απείρανθος να γίνει και πάλι ένας όμορφος χώρος με νέους δημιουργικούς ανθρώπους.

Ιστορία

Δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στη συνέχεια της ιστορίας του τόπου του και δεν κρύβει την ενόχλησή του για το γεγονός ότι ο «ωχαδερφισμός» και η χαλαρότητα στον τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην κατάσταση που βιώνει σήμερα η Ελλάδα. Μιλάει για επαναπροσδιορισμό ακόμη και της πορείας που πρέπει να έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση  και την ανάγκη να υπάρξει ενότητα και συνεργασία από τις υγιείς δυνάμεις μίας περιοχής ώστε να έρθουν τα αποτελέσματα. Δείγμα αυτής της συνεργασίας όπως είπαμε η δεντροφύτευση. Και δεν αποκλείεται να τον δούμε αύριο να ανοίγει και το τυροκομείο της Μουτσούνας. Ένα κτήριο που το 1950 μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες της περιοχής σε γαλακτοκομικά προϊόντα αλλά σήμερα είναι ερμητικά κλειστό και έτοιμο να καταρρεύσει. Αντίστοιχα κτήρια αλλά στην βιομηχανική ζώνη της Μουτσούνας υπάρχουν ουκ ολίγα. Δυστυχώς χωρίς καμία συντήρηση και με το πέρασμα του χρόνου έτοιμα να καταρρεύσουν. Όπως τόνισε απάντησε αρνητικά στη πρόταση που έγινε από το Δήμο για να υποδείξει περιοχές προς εκμετάλλευση μέσω ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων στις παραλίες. «δεν θέλω να γίνουν οι παραλίες τσιμέντο και να γεμίσουν από ομπρέλες όπου κάποιοι θα τις εκμεταλλεύονται. Θα γεμίσουμε ακόμη και τις παραλίες με δέντρα, αυτά που θα μας υποδείξει η σχετική επιτροπή πρασίνου του δήμου ώστε να δημιουργήσουμε φυσική σκιά και να μην υπάρχει αυτή η ανάγκη. Ο αιγιαλός άλλωστε δεν είναι προς παραχώρηση»…

Οίστρος

Το βλέμμα του χάνεται για λίγο, κοιτάζει προς την απέναντι πλευρά της Απειράνθου, στη θέση «τα μνημούρια», στις Κάρκες. Περιοχή που γίνεται προσπάθεια για να ενταχθεί στο πρόγραμμα «Αγροτική Ανάπτυξη Ελλάδας» με σκοπό να αναβαθμιστεί η περιοχή «αυτό το πρότζεκτ το έτρεξαν για πολλές ημέρες υπάλληλοι του Δήμου με πρώτους και καλύτερους τον Δήμαρχο κ. Μαργαρίτη και τον αντιδήμαρχο κ. Πρωτονοτάριο. Ένα πρότζεκτ που εάν ολοκληρωθεί θα γίνει υπόδειγμα όχι μόνο για τη Νάξο αλλά και για όλη την Ελλάδα. Θα δώσει θέσεις εργασίας και ανάσα ζωής στους κατοίκους του χωριού, Θα αναδειχτούν οι 12 βυζαντινές εκκλησίες της περιοχής, οι πηγές που υπάρχουν με το νερό να αναβλύζει, θα καλλιεργηθούν τα κτήματα, θα μπορέσουν να αναγνωριστούν τα μονοπάτια που θα οδηγούν σε όλη σχεδόν την περιοχή».  Η Απείρανθος έχει τη δική της τεχνοτροπία. Συναντάμε ένα συνεργείο που έχει αναλάβει την αναπαλαίωση ενός πετρόκτιστου κτηρίου λίγο μετά τη κεντρική πλατεία του χωριού. Ο κ. Μπάκαλος μιλάει με θαυμασμό για τις ικανότητες των συγχωριανών του σημειώνοντας ότι «μέσα από την πέτρα, οι Απερανθίτες καταθέτουν την ψυχή τους. Ουσιαστικά για αυτούς δεν είναι τίποτα περισσότερο από δημιουργία και ανάδειξης της εσωτερικής τους δύναμης». Όμως, για να γίνουν όλα όσα έχει στο μυαλό του, όπως η ανάδειξη της Ακρόπολης στον Πάνερμο χρειάζονται χρήματα. Και όπως τονίζει «πως θα μπορέσουμε να κάνουμε έστω κι εάν μικρό έργο όταν τα χρήματα που μας δίνονται είναι κάτι λιγότερο από …ψίχουλα. Το 1988 η ΣΑΤΑ του χωριού ήταν 188 εκατομμύρια δραχμές. Το 2003 ήταν 313 χιλιάδες ευρώ και σήμερα είναι μόλις 33.200 ευρώ και εάν αφαιρέσουμε τα 5 χιλιάρικα περίπου που μας κρατάει ο Δήμος τι μένει; Δυστυχώς ο Καλλικράτης είναι εχθρικός προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση και δεν βλέπω τον τρόπο να αλλάξει κάτι άμεσα»

Μουτσούνα

Ποια είναι τα βασικά προβλήματα της περιοχής που έχει να αντιμετωπίσει ως πρόεδρος σε καθημερινή βάση; «Κατ΄αρχήν δεν μιλάμε για ένα απλό χωρίο καθότι ο χώρος ευθύνης του είναι τεράστιος… Είναι σχεδόν το 1/5 της Νάξου και σχεδόν όλη η Ανατολική πλευρά. Από τον Αζαλά έως τον Πάνερμο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη βιολογικού. Επιλογή σε λάθος όπως αποδεικνύεται θέση με αποτέλεσμα να μην μπορεί να προχωρήσει η υπόθεση. Η Μουτσούνα είναι ένα ζήτημα. Θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ ένα δεύτερο λιμάνι. Να επεκταθεί η προβλήτα με σεβασμό πάντα στην ιστορία της περιοχής και με όλους τους περιβαλλοντικούς όρους. Και το λιμάνι αυτό που θα συνέδεε τα αδελφά νησιά Δονούσας, Κουφονησίου θα έδινε ζωή και στην ορεινή Νάξο. Το κυριότερο θα υπήρχε ισόρροπη ανάπτυξη. Τώρα η Νάξος δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα καράβι που μπαντάρει καθότι αναπτύσσεται μόνο από την μία πλευρά δίνοντας την αίσθηση ότι υπάρχει ανισορροπία. Αλλά είμαι αποφασισμένος να τα αλλάξω αυτά. Μαζί με τον πρόεδρο της Κορώνου θέλουμε να ενώσουμε το δρόμο από τον Άγιο Δημήτριο έως τον Λυώνα και γιατί όχι στον Απόλλωνα. Δεν γίνεται το 1903 να υπάρχει δρομολόγιο πλοίου από την Μουτσούνα στη Σμύρνη, απέναντι στη Μικρά Ασία κι εμείς σήμερα να μην έχουμε τη δυνατότητα αξιοποίησης της περιοχής»

Σμυρίγλι

«Επίσης, ζήτημα είναι και η εκμετάλλευση του σμυριγλιού στη σωστή του βάση. Δεν μπορεί το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση να πληρώνει για να μεταφέρει από την Μουτσούνα το σμυρίγλι στην Χώρα, να πληρώνει χώρους αποθήκευσης όταν έχει μπροστά στα πόδια του το λιμάνι. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε τον εναέριο και τα κτήρια που υπάρχουν στην Μουτσούνα. Να δημιουργήσουμε βιομηχανικό Μουσείο. Και πάντα μιλάω για έργα μικρά που είναι απόλυτα συμβατά με το περιβάλλον. Είμαι αντίθετος στα φαραωνικού τύπου έργα που ουσιαστικά είναι για λόγους εντυπωσιασμού και τίποτα περισσότερο. Έχω την αίσθηση ότι η υπόθεση του σμυριγλιού είναι μία καλοστημένη ιστορία ώστε να περάσει στα χέρια του ΤΑΙΠΕΔ και να το εκμεταλλευτούν ξένοι. Να το υποβαθμίσουν σε τέτοιο επίπεδο που να πωληθεί μετά για ψίχουλα στους ..σωτήρες. Αυτό που πρέπει να ξέρουν είναι ότι θα με βρουν μπροστά τους ως νέο Κολοκοτρώνη. Εδώ στην Απείρανθο η αντίσταση θα είναι σθεναρή καθότι υπερήφανοι άνθρωποι που δεν τους αρέσει η αδικία»

Υγεία

Για την Υγεία, τα είπε, τα φώναξε αλλά μέχρι τώρα δεν τον έχει ακούσει κανείς. Μόλις την περασμένη Δευτέρα ζήτησε για μία ακόμη φορά από την ιατρό που έρχεται στο χωριό τη συμπλήρωση μίας φόρμας εις τριπλούν που θα περιλαμβάνει τις ανάγκες του ιατρείου σε φάρμακα, υλικά και αναλώσιμα. Τον ενοχλεί όταν ακούει ότι δεν υπάρχει μελάνι στο ιατρείο… Τον ενοχλεί όταν οι αρμόδιοι αδιαφορούν για τις ανάγκες των συνανθρώπων του. Κι αντιλαμβάνεται ότι αυτό γίνεται γιατί δεν υπάρχει πλέον αγάπη. Αναφέρεται στο Ιατρείο της Μουτσούνας που είναι κλειστό τη στιγμή που στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν πλέον 120 κάτοικοι το χειμώνα και ανάμεσά τους 14 παιδιά. Για το καλοκαίρι δεν συζητάμε καθότι έως και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι κάτοικος. Έστω και για μία εβδομάδα. Επιμένει στην πρότασή του να βγουν όλοι οι ειδικευόμενοι γιατροί από τα γραφεία τους, από το Νοσοκομείο – Κέντρο Υγείας και να αναλάβουν δράση. Για την καθαριότητα και μόνο το γεγονός ότι έφτασε να δημιουργήσει ομάδα δράσης από εθελοντές τα λέει όλα. Είναι ένας τεράστιος χώρος με τον Δήμο να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του. Ζητάει ένα όχημα σε μόνιμη βάση στην ορεινή Νάξο για να μπορεί να τους βοηθάει. Δεν θέλει χατίρια. Θέλει το αυτονόητο και δεν το θέλει μόνο για το δικό του χωριό αλλά για το σύνολο των χωριών της ορεινής Νάξου που έχουν μείνει απροστάτευτα…  Το ευχάριστο είναι ότι ολοκληρώθηκε η ανακατασκευή του κτηρίου δίπλα στο κοιμητήριο του χωριού, η παλιά στάση και πλέον αναμένεται να λειτουργήσει. Ο κ. Μπάκαλος έχει προτείνει να λειτουργήσει ως τουριστικό περίπτερο όπου θα δώσει θέση εργασίας για τουλάχιστον δύο παιδιά του χωριού και θα προσφέρει τη πρώτη …γνωριμία στους επισκέπτες του χωριού που το καλοκαίρι δεν είναι και λίγοι. Είπαμε θεωρεί ότι η προβολή όταν γίνεται με σωστό τρόπο πάντα έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα. Όπως αποδεικνύεται πιστεύει στις δυνατότητες του τόπου του, αγαπάει το χωριό του και όπως λέει «με όραμα, τιμιότητα και ενωμένοι όλοι μαζί θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Γιατί το αξίζει πραγματικά