."Το καλό παιδί ... τέλος".

Ο Νίκος Χατζόπουλος γράφει
 Μάνα μ' όταν με γένναγες (αααχ με γένναγες) 
γιατί δε μου το είπες (αμάν, γιατί δε μου το είπες) 
πως έχει ο κόσμος βάσανα (οοοοχου βάσανα) 
και η αγάπη λύπες (αμαν, γιατί δε μου το είπες)
"Σχεδόν σας το τραγούδησα!

Κράτησα για να κλείσω αυτή την ενότητα το υπέροχο αυτό στιχάκι από το "Κάιρο" ...
Άγνωστο σε πολλούς,
αλλά με μοναδική μουσική και ιστορική αξία και με κατοχικές καταβολές ...
Από βδομάδα, να 'μαστε καλά, θα μπούμε σε νέο κύκλο.
Τον ονόμασα. .."Το καλό παιδί ... τέλος"


Έτσι πρέπει γιατί δεν πάει άλλο!
Κάποτε πρέπει να μάθουμε να μη μετράμε τον ίσκιο μας για μπόι ...
Κάποτε πρέπει να μάθουμε ότι, ποτέ και πουθενά, κανένας υπάκουος σκλάβος δεν κέρδισε την ελευθερία του ...
Καλό Σαββατοκύριακο να 'χουμε!