ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΠΛΗΘΕΡΗΣ ΣΤΗΝ ΚΩΜΙΑΚΗ, ΕΝΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΕΘΙΜΟ…

Σαράντα μέρες μετά το Πάσχα η εκκλησία μας γιορτάζει την Ανάληψη του Χριστού. Η θρησκευτική αυτή γιορτή συνοδεύεται με έθιμα ξεχωριστά που δεν πρέπει να τα ξεχνάμε, αλλά με αγάπη και σεβασμό να τα προβάλλουμε και ποιος ξέρει κάποτε μπορεί και να τα αναβιώσουμε…

Παλαιότερα την ημέρα της Αναλήψεως στην Κωμιακή οι βοσκοί διέθεταν όλο το γάλα που άρμεγαν την ημέρα αυτή για τον κόσμο. Ήξεραν ότι η άνοιξη είναι μια περίοδος ξέγνοιαστης βοσκής και πλούσιας παραγωγής για τα κοπάδια τους, γι’ αυτό και ανταπέδιδαν με γενναιοδωρία την απλόχερη προσφορά της γης. Πίστευαν ότι η πράξη τους αυτή ήταν ευλογία και ότι θα πλήθαιναν τα ζωντανά τους.

Μετά τη λειτουργία στη Θεοσκέπαστη μικροί και μεγάλοι πήγαιναν στις μάντρες των βοσκών, κρατώντας ένα δοχείο πήλινο ή ένα σιδερένιο καβανό στο χέρι και στον ντουρά τους διάφορα πεσκέσια κρασί, φρούτα, κουλούρες και άλλα φαγώσιμα.

Στη μάντρα οι βοσκοί πρόσφεραν σε μεγάλες πήλινες σκουτέλες ξινόγαλο, έριχναν μέσα ψωμί και όλοι μαζί έτρωγαν με κουτάλια φτιαγμένα από κέρατα κριών. Τα αστεία και τα πειράγματα περίσσευαν και μετά το φαγητό όλοι έπαιρναν στο δοχείο τους φρέσκο γάλα για το σπίτι τους.

Στο σπίτι οι γυναίκες ετοίμαζαν το καθιερωμένο φαγητό της Πληθερής , την αλευριά. Η αλευριά ήταν σιτάρι αλεσμένο στον χερόμυλο, που το έβραζαν και το σέρβιραν σε πήλινα βαθιά πιάτα ρίχνοντας από πάνω γάλα. Μια τέτοια μέρα κανείς δεν ξεχνούσε τους ανήμπορους και τους ηλικιωμένους γείτονές του και τους έστελνε τη μερίδα τους, έτσι όριζε το εθιμικό δίκαιο, η ανθρωπιά και το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο!

(Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από τον Α΄ και Γ΄ τόμο των βιβλίων της Κωμιακής του Ν. Λεβογιάννη)