Στο φιλόξενο χώρο του Πνευματικού Κέντρου φιλοξενήθηκε Έκθεση Παραδοσιακών Κωμιακίτικων Κεντημάτων και Υφαντών, έργα τέχνης που διασώθηκαν με μεράκι και σεβασμό από τα χέρια παλιών Κωμιακίτισσων. Αντικείμενα μοναδικά, φορτισμένα με ιστορία και μνήμες, μαρτυρούσαν την τέχνη, την υπομονή και την ψυχή των γυναικών του τόπου......
Στην αυλή της Θεοσκέπαστης, κάτω από τον έναστρο ουρανό και μέσα σε μια ζεστή ατμόσφαιρα συγκίνησης και υπερηφάνειας, πραγματοποιήθηκαν οι ομιλίες της Μαρίας και της Ελισάβετ Βιτζηλαίου με θέμα «Η Κωμιακίτισσα». Μέσα από λόγια γεμάτα σεβασμό και αγάπη, αναδείχθηκε ο πολυδιάστατος ρόλος της γυναίκας στην κοινωνία της Κωμιακής.
Στους δύσκολους καιρούς, η Κωμιακίτισσα αναλάμβανε πολλαπλούς ρόλους: νοικοκυρά, μάνα, παιδαγωγός, εργάτρια του χωραφιού, προστάτιδα της αυλής και της οικογένειας. Κι όταν απέμενε λίγος χρόνος –αργά το βράδυ ή τις ήσυχες ώρες του απογεύματος– έστηνε την κρεβαταριά ή έπιανε το κέντημα, συνεχίζοντας έτσι αθόρυβα τη δημιουργία, μεταφέροντας μνήμες και αξίες από γενιά σε γενιά.
Ακολούθησε ένα τρυφερό και νοσταλγικό δρώμενο με παιδιά με τίτλο «Στο σπίτι τση γριάς λαλάς», σε επιμέλεια της Ελισάβετ Βιτζηλαίου. Τα παιδιά, με αυθεντικότητα και ζωντάνια, αναπαρέστησαν στιγμές από την καθημερινότητα μιας άλλης εποχής, φέρνοντας στο φως εικόνες που οι μεγαλύτεροι κρατούν βαθιά στη μνήμη και την καρδιά τους.
Μια γιορτή της μνήμης, της ταυτότητας και της γυναικείας δημιουργικότητας. Μια βραδιά αφιερωμένη στην Κωμιακίτισσα — μια μορφή-σύμβολο, που κρατά με νήματα καρδιάς και μαστοριάς την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου ζωντανή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου