Έφυγε από τη ζωή η ποιήτρια Ειρήνη Μαστοροπούλου, μια αυθεντική φωνή της ναξιώτικης παράδοσης και της λαϊκής ποίησης.
Γεννημένη το 1948 στο Φιλώτι Νάξου, ύμνησε με πάθος και ευαισθησία τον τόπο της και τους ανθρώπους του.
Ήθος, σεμνότητα, ευγένεια.
Η Ειρήνη ήταν μια γυναίκα που δεν χρειάστηκε ποτέ να υψώσει τη φωνή για να ακουστεί. Τα γραπτά της μιλούσαν από μόνα τους — ψιθυρίζοντας μνήμες που συγκινούσαν.
Η απουσία της αφήνει πίσω μια σιωπή γεμάτη νόημα.
Όμως η μνήμη και το έργο της θα μείνουν ζωντανά. Θα διαβάζονται, θα ψιθυρίζονται, θα συγκινούν — όπως και η ίδια.
Απόσπασμα από ποίημά της:
«Αν γεννηθείς σε χώματα που έχουν δάκρυ ποτισμένο,
κι αν οι πέτρες του χωριού σου έχουν μνήμες που σωπαίνουν,
τότε δεν γράφεις – απλώς θυμάσαι...
Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της. Η Νάξος θρηνεί, μα ταυτόχρονα τιμά. Γιατί τέτοιες φωνές δεν σβήνουν.
Ανθίζουν στον χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου