Είσοδος χαράς ή παγίδα θανάτου;
Πριν από έναν χρόνο σαν σήμερα, η κοινωνία της Νάξου αποχαιρετούσε ένα 12χρονο μαθητή, ο οποίος έπεσε θύμα της …ανοησίας των μεγάλων. Αυτών που υποτίθεται ότι θα τον προστάτευαν και θα φρόντιζαν να του προσφέρουν όλα τα εχέγγυα ώστε να μεγαλώσει με ασφάλεια και να γίνει χρήσιμο μέλος τόσο για την οικογένειά του όσο και για το ευρύτερο σύνολο, αυτού που χαρακτηρίζεται ως Δήμος.
Μεγάλες κουβέντες
Όταν ο μικρός Παναγιώτης έφυγε, οι γονείς του έμειναν μόνοι στο δράμα της αναζήτησης των υπαίτιων του τραγικού ατυχήματος. Είχαν όπως και όλοι οι εμείς την ατυχία να ακούσουν ουκ ολίγες μεγάλες κουβέντες, από αυτούς που η κοινωνία έχει ορίσει ως υπεύθυνους. Κάποιοι μίλησαν για έργα ανάπλασης όλων των σχολικών κτηρίων του Δήμου Νάξου αλλά και του περιβάλλοντος χώρου το κόστος των οποίων θα έφτανε στο ένα εκατομμύριο ευρώ. Κάποιοι άλλοι σκέφτηκαν να ρίξουν την ιδέα ώστε κάθε μήνα να γίνονται έλεγχοι από ειδικά κλιμάκια του Δήμου (με δεδομένο ότι ο Δήμος είναι αυτός που έχει την ευθύνη για την κατασκευή και συντήρηση των σχολικών κτηρίων) για να διαπιστώνονται τυχόν παρατυπίες και να διορθώνονται άμεσα ει δυνατόν από τις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες.
Οι δύο τρύπες
Σήμερα, έναν χρόνο μετά, η επίσκεψη της «Κ» στη Γαλήνη και στο δημοτικό σχολείο αποδεικνύει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Όχι ψέματα. Κάτι έχει αλλάξει. Το …κακό δοκάρι που ευθύνεται για τον θάνατο του 12χρονου Παναγιώτη έχει εξαφανιστεί. Αντίθετα, βρήκαμε μερικά τριαντάφυλλα που άφησαν συμμαθητές του στο σημείο όπου έχασε την ζωή του το μικρό αγγελούδι. Είδαμε και δύο τρύπες στο σιδερένιο δίχτυ που υποτίθεται αποτελεί το χώρο περίφραξης του σχολείου.
Η εξαφανισμένη παιδική χαρά
Το ποιος έκανε τις δύο τρύπες είναι μάλλον εύκολο να βρεθεί. Το γιατί τις έκανε όμως είναι το ερώτημα. Όπως και γιατί ακόμη δεν έχουν κλείσει αυτές οι τρύπες που μοιάζουν με παγίδες θανάτου; Γιατί θανάτου; Γιατί πολύ απλά εάν ο μπόμπιρας είναι λίγο απρόσεκτος κινδυνεύει να χτυπήσει.
Το γιατί τις έκανε είναι μάλλον προφανές μετά από μία βόλτα στο χωριό. Παιδική χαρά στη Γαλήνη δεν υπάρχει. Η πιο σωστά υπήρχε όμως εξαφανίστηκε γιατί τα παιχνίδια που υπήρχαν (κούνιες ή τσουλήθρες) ήταν κατεστραμμένα, ή ετοιμόρροπα και ορθώς απομακρύνθηκαν. Αντίθετα, δεν αντικαταστάθηκαν ποτέ. Μάλιστα, το φιλέ που αποτελεί απαραίτητο σημείο αναφοράς για έναν αγώνα βόλεϊ έχει μείνει πεταμένο στην άκρη της πρώην παιδικής χαράς. Στη θέση της έχει δημιουργηθεί κάτι σαν χώρος ξεκούρασης των μεγάλων… Κάτι είναι κι αυτό. Σίγουρα όμως κανένα παιδάκι δεν θα πάει σ’ αυτό το χώρο που κυριαρχεί το χαλίκι να παίξει…
Ψάξαμε και βρήκαμε ότι υπάρχει κούνια τελικά στο χωριό είναι περίπου 50 μέτρα μακριά από το σχολείο αλλά δεν νομίζω ότι κανείς θα άφηνε το παιδί του να παίξει μ΄’ αυτή,. Κάποιοι προφανώς οι πιο θαρραλέοι παίζουν αλλά σίγουρα οι γονείς δεν θα ήθελαν να βλέπουν μία τέτοια άσκηση.
Τι είχαν ζητήσει οι γονείς
Όσο για το ερώτημα γιατί δεν κλείνουν οι τρύπες σ’ αυτή την περίφραξη που όπως μάθαμε έγινε πριν από έναν χρόνο, τον Σεπτέμβριο του 2009 απάντηση δεν μπορέσαμε να πάρουμε. Ξέρουμε τι είχαν ζητήσει τότε οι γονείς των παιδιών που γεμάτοι χαρά έβλεπαν και πάλι το σχολείο να ανοίγει καθώς την προηγούμενη σχολική χρονιά (2008 -2009) είχε μείνει κλειστό. Είχαν ζητήσει να επιδιορθωθούν οι τουαλέτες, να περιφραχθεί το προαύλιο και να αντικατασταθεί το μεταλλικό τέρμα ποδοσφαίρου, το οποίο στερεώνονταν στο έδαφος με πέτρες. Τα δύο από τα τρία τότε αιτήματα είχαν εκπληρωθεί, το τέρμα για άγνωστο λόγο είχε μείνει στη θέση του. Αποδείχτηκε εκ των υστέρων παγίδα θανάτου για τον 12χρονο μαθητή. Όμως, σήμερα έναν χρόνο μετά η αυτοψία δείχνει ότι και η περίφραξη χρειάζεται άμεσης αντικατάστασης όχι μόνο στις δύο τρύπες αλλά στο σύνολό της με δεδομένο ότι είναι ακατάλληλη και εύκολα γίνεται βορά στις διαθέσεις των μικρών παιδιών που αναζητούν διαδρόμους προς το παιχνίδι…
Οι δηλώσεις τότε….
Επιχειρήσαμε να μιλήσουμε τηλεφωνικά είναι η αλήθεια με τον υπεύθυνο για την συντήρηση και λειτουργία των σχολείων όσο και των παιδικών χαρών στο Δήμο Νάξου κ. Βαγγέλη Βάλλη. Όταν τον βρήκαμε μας παρέπεμψε στους υπεύθυνους των σχολικών επιτροπών και στους προέδρους των σχολείων γιατί αυτός το μόνο που κάνει είναι να … δίνει χρήματα και όταν των ρωτήσαμε ποιος είναι ο δικός του ρόλος απάντησε «περάστε από το γραφείο μου να σας τον πω. Αντε γειά»
Το ζητούμενο δεν ήταν ο καταλογισμός ευθυνών για κάτι που έγινε πριν από έναν χρόνο. Άλλωστε όπως πληροφορηθήκαμε οι ανακρίσεις από το Αστυνομικό τμήμα Νάξου συνεχίζονται και καλούνται συνεχώς νέοι μάρτυρες. Θελήσαμε να μάθουμε εάν αυτά που είχε πει σε συνέντευξή του στις 11 Νοεμβρίου 2009 στον συνάδελφο Βασίλη Γρηγορόπουλο έχουν γίνει πράξη.
Τι είχε πει τότε; «Εγώ τουλάχιστον από τότε που πήγα στον Δήμο σαν αντιδήμαρχος έχω γυρίσει τα περισσότερα σχολεία, διότι το σχολείο της Γαλήνης την προηγούμενη χρονιά ήταν δίχως μαθητές, δηλαδή ήτανε κλειστό. Εγώ τα σχολεία της Χώρας και τα άλλα, τα έχω γυρίσει από 2-3 φορές. Που σημαίνει τι; Ότι είχα καταγράψει και μέσα στο καλοκαίρι κάναμε πράγματα. Δηλαδή, αλλάξαμε τα κουφώματα στα περισσότερα σχολεία, με προϋπολογισμό 350.000 ευρώ. Κάναμε επισκευές σε όλα τα σχολεία. Βαψίματα στους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους»
Και είχε υπεραμυνθεί της πολιτικής του λέγοντας «Εγώ θέλω να πω πως πρέπει να γίνονται έλεγχοι συνέχεια, κάθε χρόνο, σε καθημερινή βάση, σε μηνιαία, σε ετήσια, Πρέπει να συντηρούνται όλα αυτά τα πράγματα. Επίσης θέλω να τονίσω πως είμαι στο γραφείο μου σε καθημερινή βάση. Εγώ χάρηκα που με πήρες τηλέφωνο και συζητήσαμε αυτό το θέμα. Έχω όμως μια πικρία: Όλοι οι ανησυχούντες δημοσιογράφοι, δημοτικοί σύμβουλοι κοκ, δεν με πήρανε να μου πούνε συνάδελφε, φίλε, χωριανέ, τι συμβαίνει; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα; Λένε ότι ο Δήμος αποφεύγει να δώσει απαντήσεις. Ποιος είναι ο Δήμος; Το κτίριο είναι ο Δήμος; Εμένα, τον Βάλη, με πήρε να με ρωτήσει, με πήρε να μου πει πάμε στο τάδε σχολείο; Είμαι τι είμαι δηλαδή να έχω όλη μέρα ανοιχτό τρανζίστορ και να είμαι με μια εφημερίδα στο χέρι; Όποιος θέλει να πληροφορηθεί θα πρέπει να με πάρει τηλέφωνο. Η πόρτα μου είναι ανοιχτή σε όλο τον κόσμο».
Και η απορία μας παραμένει σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα στο σχολείου της Γαλήνης; Κανείς δεν ενημέρωσε για τις τρύπες τον Δήμο; Ο Δάσκαλος του χωριού δεν το είδε για να το αναφέρει στην σχολική επιτροπή; Οι γονείς των παιδιών δεν το έχουν προσέξει;… Όποιος μπορεί να απαντήσει ας μας το πει για να μην χαρακτηριζόμαστε απλά ως ανησυχούντες δημοσιογράφοι που παίρνουμε φωτογραφίες τα σπασμένα παράθυρα όπως στο 2ο δημοτικό σχολείο και τα πηγαίνουμε στο Δήμο για να τα φτιάξει…
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΙΑΝΟΣ
Πριν από έναν χρόνο σαν σήμερα, η κοινωνία της Νάξου αποχαιρετούσε ένα 12χρονο μαθητή, ο οποίος έπεσε θύμα της …ανοησίας των μεγάλων. Αυτών που υποτίθεται ότι θα τον προστάτευαν και θα φρόντιζαν να του προσφέρουν όλα τα εχέγγυα ώστε να μεγαλώσει με ασφάλεια και να γίνει χρήσιμο μέλος τόσο για την οικογένειά του όσο και για το ευρύτερο σύνολο, αυτού που χαρακτηρίζεται ως Δήμος.
Μεγάλες κουβέντες
Όταν ο μικρός Παναγιώτης έφυγε, οι γονείς του έμειναν μόνοι στο δράμα της αναζήτησης των υπαίτιων του τραγικού ατυχήματος. Είχαν όπως και όλοι οι εμείς την ατυχία να ακούσουν ουκ ολίγες μεγάλες κουβέντες, από αυτούς που η κοινωνία έχει ορίσει ως υπεύθυνους. Κάποιοι μίλησαν για έργα ανάπλασης όλων των σχολικών κτηρίων του Δήμου Νάξου αλλά και του περιβάλλοντος χώρου το κόστος των οποίων θα έφτανε στο ένα εκατομμύριο ευρώ. Κάποιοι άλλοι σκέφτηκαν να ρίξουν την ιδέα ώστε κάθε μήνα να γίνονται έλεγχοι από ειδικά κλιμάκια του Δήμου (με δεδομένο ότι ο Δήμος είναι αυτός που έχει την ευθύνη για την κατασκευή και συντήρηση των σχολικών κτηρίων) για να διαπιστώνονται τυχόν παρατυπίες και να διορθώνονται άμεσα ει δυνατόν από τις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες.
Οι δύο τρύπες
Σήμερα, έναν χρόνο μετά, η επίσκεψη της «Κ» στη Γαλήνη και στο δημοτικό σχολείο αποδεικνύει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Όχι ψέματα. Κάτι έχει αλλάξει. Το …κακό δοκάρι που ευθύνεται για τον θάνατο του 12χρονου Παναγιώτη έχει εξαφανιστεί. Αντίθετα, βρήκαμε μερικά τριαντάφυλλα που άφησαν συμμαθητές του στο σημείο όπου έχασε την ζωή του το μικρό αγγελούδι. Είδαμε και δύο τρύπες στο σιδερένιο δίχτυ που υποτίθεται αποτελεί το χώρο περίφραξης του σχολείου.
Η εξαφανισμένη παιδική χαρά
Το ποιος έκανε τις δύο τρύπες είναι μάλλον εύκολο να βρεθεί. Το γιατί τις έκανε όμως είναι το ερώτημα. Όπως και γιατί ακόμη δεν έχουν κλείσει αυτές οι τρύπες που μοιάζουν με παγίδες θανάτου; Γιατί θανάτου; Γιατί πολύ απλά εάν ο μπόμπιρας είναι λίγο απρόσεκτος κινδυνεύει να χτυπήσει.
Το γιατί τις έκανε είναι μάλλον προφανές μετά από μία βόλτα στο χωριό. Παιδική χαρά στη Γαλήνη δεν υπάρχει. Η πιο σωστά υπήρχε όμως εξαφανίστηκε γιατί τα παιχνίδια που υπήρχαν (κούνιες ή τσουλήθρες) ήταν κατεστραμμένα, ή ετοιμόρροπα και ορθώς απομακρύνθηκαν. Αντίθετα, δεν αντικαταστάθηκαν ποτέ. Μάλιστα, το φιλέ που αποτελεί απαραίτητο σημείο αναφοράς για έναν αγώνα βόλεϊ έχει μείνει πεταμένο στην άκρη της πρώην παιδικής χαράς. Στη θέση της έχει δημιουργηθεί κάτι σαν χώρος ξεκούρασης των μεγάλων… Κάτι είναι κι αυτό. Σίγουρα όμως κανένα παιδάκι δεν θα πάει σ’ αυτό το χώρο που κυριαρχεί το χαλίκι να παίξει…
Ψάξαμε και βρήκαμε ότι υπάρχει κούνια τελικά στο χωριό είναι περίπου 50 μέτρα μακριά από το σχολείο αλλά δεν νομίζω ότι κανείς θα άφηνε το παιδί του να παίξει μ΄’ αυτή,. Κάποιοι προφανώς οι πιο θαρραλέοι παίζουν αλλά σίγουρα οι γονείς δεν θα ήθελαν να βλέπουν μία τέτοια άσκηση.
Τι είχαν ζητήσει οι γονείς
Όσο για το ερώτημα γιατί δεν κλείνουν οι τρύπες σ’ αυτή την περίφραξη που όπως μάθαμε έγινε πριν από έναν χρόνο, τον Σεπτέμβριο του 2009 απάντηση δεν μπορέσαμε να πάρουμε. Ξέρουμε τι είχαν ζητήσει τότε οι γονείς των παιδιών που γεμάτοι χαρά έβλεπαν και πάλι το σχολείο να ανοίγει καθώς την προηγούμενη σχολική χρονιά (2008 -2009) είχε μείνει κλειστό. Είχαν ζητήσει να επιδιορθωθούν οι τουαλέτες, να περιφραχθεί το προαύλιο και να αντικατασταθεί το μεταλλικό τέρμα ποδοσφαίρου, το οποίο στερεώνονταν στο έδαφος με πέτρες. Τα δύο από τα τρία τότε αιτήματα είχαν εκπληρωθεί, το τέρμα για άγνωστο λόγο είχε μείνει στη θέση του. Αποδείχτηκε εκ των υστέρων παγίδα θανάτου για τον 12χρονο μαθητή. Όμως, σήμερα έναν χρόνο μετά η αυτοψία δείχνει ότι και η περίφραξη χρειάζεται άμεσης αντικατάστασης όχι μόνο στις δύο τρύπες αλλά στο σύνολό της με δεδομένο ότι είναι ακατάλληλη και εύκολα γίνεται βορά στις διαθέσεις των μικρών παιδιών που αναζητούν διαδρόμους προς το παιχνίδι…
Οι δηλώσεις τότε….
Επιχειρήσαμε να μιλήσουμε τηλεφωνικά είναι η αλήθεια με τον υπεύθυνο για την συντήρηση και λειτουργία των σχολείων όσο και των παιδικών χαρών στο Δήμο Νάξου κ. Βαγγέλη Βάλλη. Όταν τον βρήκαμε μας παρέπεμψε στους υπεύθυνους των σχολικών επιτροπών και στους προέδρους των σχολείων γιατί αυτός το μόνο που κάνει είναι να … δίνει χρήματα και όταν των ρωτήσαμε ποιος είναι ο δικός του ρόλος απάντησε «περάστε από το γραφείο μου να σας τον πω. Αντε γειά»
Το ζητούμενο δεν ήταν ο καταλογισμός ευθυνών για κάτι που έγινε πριν από έναν χρόνο. Άλλωστε όπως πληροφορηθήκαμε οι ανακρίσεις από το Αστυνομικό τμήμα Νάξου συνεχίζονται και καλούνται συνεχώς νέοι μάρτυρες. Θελήσαμε να μάθουμε εάν αυτά που είχε πει σε συνέντευξή του στις 11 Νοεμβρίου 2009 στον συνάδελφο Βασίλη Γρηγορόπουλο έχουν γίνει πράξη.
Τι είχε πει τότε; «Εγώ τουλάχιστον από τότε που πήγα στον Δήμο σαν αντιδήμαρχος έχω γυρίσει τα περισσότερα σχολεία, διότι το σχολείο της Γαλήνης την προηγούμενη χρονιά ήταν δίχως μαθητές, δηλαδή ήτανε κλειστό. Εγώ τα σχολεία της Χώρας και τα άλλα, τα έχω γυρίσει από 2-3 φορές. Που σημαίνει τι; Ότι είχα καταγράψει και μέσα στο καλοκαίρι κάναμε πράγματα. Δηλαδή, αλλάξαμε τα κουφώματα στα περισσότερα σχολεία, με προϋπολογισμό 350.000 ευρώ. Κάναμε επισκευές σε όλα τα σχολεία. Βαψίματα στους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους»
Και είχε υπεραμυνθεί της πολιτικής του λέγοντας «Εγώ θέλω να πω πως πρέπει να γίνονται έλεγχοι συνέχεια, κάθε χρόνο, σε καθημερινή βάση, σε μηνιαία, σε ετήσια, Πρέπει να συντηρούνται όλα αυτά τα πράγματα. Επίσης θέλω να τονίσω πως είμαι στο γραφείο μου σε καθημερινή βάση. Εγώ χάρηκα που με πήρες τηλέφωνο και συζητήσαμε αυτό το θέμα. Έχω όμως μια πικρία: Όλοι οι ανησυχούντες δημοσιογράφοι, δημοτικοί σύμβουλοι κοκ, δεν με πήρανε να μου πούνε συνάδελφε, φίλε, χωριανέ, τι συμβαίνει; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα; Λένε ότι ο Δήμος αποφεύγει να δώσει απαντήσεις. Ποιος είναι ο Δήμος; Το κτίριο είναι ο Δήμος; Εμένα, τον Βάλη, με πήρε να με ρωτήσει, με πήρε να μου πει πάμε στο τάδε σχολείο; Είμαι τι είμαι δηλαδή να έχω όλη μέρα ανοιχτό τρανζίστορ και να είμαι με μια εφημερίδα στο χέρι; Όποιος θέλει να πληροφορηθεί θα πρέπει να με πάρει τηλέφωνο. Η πόρτα μου είναι ανοιχτή σε όλο τον κόσμο».
Και η απορία μας παραμένει σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα στο σχολείου της Γαλήνης; Κανείς δεν ενημέρωσε για τις τρύπες τον Δήμο; Ο Δάσκαλος του χωριού δεν το είδε για να το αναφέρει στην σχολική επιτροπή; Οι γονείς των παιδιών δεν το έχουν προσέξει;… Όποιος μπορεί να απαντήσει ας μας το πει για να μην χαρακτηριζόμαστε απλά ως ανησυχούντες δημοσιογράφοι που παίρνουμε φωτογραφίες τα σπασμένα παράθυρα όπως στο 2ο δημοτικό σχολείο και τα πηγαίνουμε στο Δήμο για να τα φτιάξει…
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΙΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου