ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ ΕΞΙΣΤΟΡΕΙΝ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΕΙΝ

Ο Μανώλης  Γλέζος γεννήθηκε στ’ Απεράθου της Νάξου τον Σεπτέμβρη του 1922 από τη Μάχη Ναυπλιώτου και το Νίκο Γλέζο. *

To 1935 ήλθε στην Αθήνα.

Το 1940 πέτυχε στις εξετάσεις για την ΑΣΟΕΕ. Μαθητής ακόμη συμμετείχε στην δημιουργία αντιφασιστικής ομάδας (1939) για την απελευθέρωση της Δωδεκανήσου, ενώ την περίοδο της ναζιστικής κατοχής ανέπτυξε έντονη απελευθερωτική δράση.

 Τη νύχτα της 30ης προς 31η Μαΐου 1941, μαζί με τον Απόστολο Σάντα θα κατεβάσουν από την Ακρόπολη τη σβάστικα και θα καταδικαστούν ερήμην σε θάνατο. (Συνελήφθησαν στις 24 Μαρτίου του επόμενου έτους).

Μέχρι τις 21 Σεπτέμβρη του 1944, που δραπετεύει, βγαίνει από τη φυλακή και ξανασυλλαμβάνεται άλλες δύο φορές (από τους Ιταλούς το 1943 και από τους συνεργάτες των αρχών κατοχής το 1944).

Το 1945 γίνεται αρχικά συντάκτης και στη συνέχεια αρχισυντάκτης, διευθυντής και εκδότης της εφημερίδας «Ριζοσπάστης».

Τρία χρόνια μετά, συλλαμβάνεται, παραπέμπεται…    

Ο Μανώλης Γλέζος έχει καταδικαστεί 28 φορές για την πολιτική του δραστηριότητα, από τις οποίες, τρεις φορές σε θάνατο και παρέμεινε στη φυλακή και την εξορία 16 χρόνια συνολικά.

Η εκτέλεση των θανατικών ποινών δεν πραγματοποιήθηκε, έπειτα από τις έντονες διαμαρτυρίες του Ελληνικού λαού και της διεθνούς κοινής γνώμης. Έγιναν εννέα απόπειρες δολοφονίας εναντίον του.

Το 1951, αν και φυλακισμένος, εκλέγεται Βουλευτής Αθηνών της ΕΔΑ. Αποφυλακίζεται το 1954 και αναλαμβάνει οργανωτικός γραμματέας της. Το 1956 αναλαμβάνει διευθυντής της εφημερίδας «Αυγή». Δυο χρόνια μετά συλλαμβάνεται και καταδικάζεται ως κατάσκοπος.
Το 1961, αν και πάλι στη φυλακή, θα εκλεγεί Βουλευτής της ΕΔΑ και ένα χρόνο μετά αποφυλακίζεται μετά τις έντονες αντιδράσεις της κοινής γνώμης.

Συλλαμβάνεται ξανά στις 21 Απρίλίου του 1967 και κρατείται έως το 1971. Το 1974 συμμετέχει στην ανασυγκρότηση της ΕΔΑ, της οποίας γίνεται γραμματέας και πρόεδρός από το 1985 έως το 1989.

Το 1981 εκλέγεται πρώτος Βουλευτής Αθηνών, Ευρωβουλευτής το 1984 και Βουλευτής στη Β’ περιφέρεια Πειραιά το 1985 (συνεργαζόμενος με το ΠΑΣΟΚ και τις τρεις φορές).

Το 1986 εξελέγη Πρόεδρος της κοινότητας Απεράθου Νάξου.

Το 2002 εξελέγη νομαρχιακός σύμβουλος Αθηνών με το συνδυασμό “Ενεργοί Πολίτες”.

Λεωνίδας Κύρκος, Μανώλης Γλέζος, Γρηγόρης Λαμπράκης, σε πορεία ειρήνης στο Λονδίνο

 Έχει τιμηθεί μεταξύ άλλων με το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Δημοσιογράφων (1958), το Χρυσό Μετάλλιο Ζολιό-Κιουρί του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης (1959), με το Χρυσό Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη (1963), τον Μεγαλόσταυρο του Φοίνικα για τις υπηρεσίες του στην πατρίδα (1997), το Χρυσό Μετάλλιο της Τάξεως Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών της Ακαδημίας Αθηνών μαζί με τον Απόστολο Σάντα για την αντιστασιακή του δράση (2006) ενώ έχει πολλές άλλες διακρίσεις από Δήμους και διάφορους κοινωνικούς φορείς.

Επίσης το 1959 απεικονίστηκε σε γραμματόσημο της τότε ΕΣΣΔ.

Πληθωρικό και εξακτινούμενο σε ποικίλα πεδία είναι και το συγγραφικό έργο του που αποτυπώνεται στα βιβλία:

- Η ιστορία του βιβλίου.

- Από τη Δικτατορία στη Δημοκρατία.

- Το φαινόμενο της αλλοτρίωσης στη γλώσσα.

- Βίγλα Μνήμης.

- Η συνείδηση της πετραίας γης.

- Υδωρ, Αύρα, Νερό.

- Ο άνθρωπος και η φύση.

Έχουν δημοσιευθεί δεκάδες άρθρα και συνεντεύξεις του σε ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Εξωτερικό, ενώ έχει επισκεφθεί πολλές χώρες για συμπαράσταση σε καταπιεσμένους και αδικημένους λαούς.

Έχει πρωτοστατήσει για δημιουργία βιβλιοθηκών σε απομονωμένα νησιά και χωριά της πατρίδας μας.

Ήταν και είναι πάντα παρών σε πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες του Λαού μας τα τελευταία 70 χρόνια.

Το 2006 εκδόθηκε και δόθηκε στη δημοσιότητα το δίτομο έργο του : “Εθνική Αντίσταση 1940-1945”, στην παρουσίαση του οποίου παρευρέθηκαν τόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όσο και ο Πρωθυπουργός της χώρας.

 Η πανεπιστημιακή κοινότητα της χώρας μας, τον έχει αναγορεύσει τέσσερις φορές σε επίτιμο διδάκτορα. Συγκεκριμένα:

1994: Διδάκτωρ του Τμήματος Γεωλογίας Πανεπιστημίου Πατρών για την έρευνά του στο περιβάλλον.

2001: Διδάκτωρ Υδάτινων Πόρων Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για την έρευνά του στον αντίστοιχο τομέα.

2003: Διδάκτωρ του Τμήματος Μεταλλειολογίας Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου για την έρευνά του στη γη και στα μέταλλα.

2007: Διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής, για το πολυετές έργο και την έρευνά του στη μελέτη της Ελληνικής Γλώσσας και του Λεκτικού Συμβολισμού.

ΕΞΙΣΤΟΡΕΙΝ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΕΙΝ

 ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
περισσότερα εδώ