Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέοι και νέες,Σήμερα που απεργούμε στην Ελλάδα ενάντια στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που μας εξαθλιώνουν, που ξεσηκώνονται οι λαοί της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας, την ίδια ώρα πραγματοποιείτε η σύνοδος κορυφής της ευρωζώνης με κυριότερο θέμα τη σύναψη νομικά δεσμευτικών προγραμματικών συμφωνιών μεταξύ της κομισιόν και των 17 κρατών της ευρωζώνης.
Βάση του προσχεδίου που δόθηκε την περασμένη βδομάδα στη δημοσιότητα και θα συζητηθεί στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, όλες οι χώρες της ζώνης του ευρώ θα συνάψουν συμφωνίες ανάλογες με τα μνημόνια που ήδη έχουν υπογράψει Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία. Οι συμφωνίες – μνημόνια θα προβλέπουν την τήρηση αυστηρών χρονοδιαγραμμάτων για επίτευξή συγκεκριμένων δημοσιονομικών στόχων και την προώθηση αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπολίων.
Χαλκεύουν νέα δεσμά στους λαούς
Στόχος των προτάσεων είναι:
Πρώτον, να επιβάλουν μια μόνιμη λιτότητα μέσω της αυστηρότερης δημοσιονομικής πειθαρχίας σε όλα τα κράτη – μέλη της ευρωζώνης, που θα οδηγήσει τους λαούς των 17 χώρων στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση.
Δεύτερον, να προωθήσουν νέες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, επιδιώκοντας τη ραγδαία εσωτερική υποτίμηση, την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την ταυτόχρονη ενίσχυση των μονοπωλίων για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας τους.
Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνονται όσα τόσο καιρό λέει το ΠΑΜΕ για το ρόλο της ΕΕ και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί.
Λένε ψέματα, κοροϊδεύουν τον λαό όταν αναγορεύουν αιτία της κρίσης την κακή νεοφιλελεύθερη ή σοσιαλδημοκρατική διαχείριση. Λένε ψέματα όταν αναγορεύουν ως αιτία της κρίσης τις μίζες, τη διαφθορά και την αδιαφάνεια, τη διόγκωση του κρατικού επιχειρηματικού τομέα και των δημοσίων υπαλλήλων, τις καθυστερήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις, τα ρουσφέτια.
Είναι φανερό πλέον ότι είναι κρίση του συστήματος. Του καπιταλιστικού συστήματος, γι' αυτό και όλες οι προσπάθειες των διαχειριστών του (ΕΕ-ΔΝΤ-Κυβερνήσεις) επικεντρώνονται στην εξασφάλιση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, το οποίο εξακολουθεί να θησαυρίζει από την εξαθλίωση και το ξεζούμισμα των λαών.
Η σημερινή οικονομική κρίση στην Ελλάδα ήταν αναπόφευκτη, είναι αποτέλεσμα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της στρατηγικής υπηρέτησης της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Όσο το κεφάλαιο παραμένει ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει ο λαός και καθορίζει τι και πώς θα αναπτυχθεί, η κρίση θα χτυπά κατά διαστήματα. Κάθε κύμα της θα φέρνει νέα βάσανα στο λαό.
Είναι ξεκάθαρο πια σε όλους μας ότι η λύση δεν θα έλθει από τους εκάστοτε “σωτήρες” είτε αυτοί αποκαλούνται σοσιαλδημοκράτες, φιλελεύθεροι, κυβερνώσα αριστερά κλπ.
Λένε ψέματα ότι είναι κρίση χρέους όπως μας την παρουσίαζαν ως τώρα. Ποιοί το δημιούργησαν το χρέος; κάποιοι δανείστηκαν και θησαύρισαν και κάποιοι δάνεισαν και θησαυρίζουν ακόμα και εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε τον λογαριασμό.
Λένε ψέματα, κοροϊδεύουν το λαό όσοι λένε ότι τη λύση θα φέρει μια καλύτερη διαπραγμάτευση, ένα καλύτερο μνημόνιο.
Η Ισπανία δεν έχει μνημόνια αλλά έχει 30% ανεργία, 2,5 εκατομμύρια Ισπανούς που τρέφονται αποκλειστικά από τα συσσίτια του Ερυθρού Σταυρού και ανακοινώνει συνεχώς μέτρα δεκάδων δις. Το ίδιο και η Ιταλία και η Αγγλία που είναι εκτός ευρωζώνης.
Στην Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης 7,5 εκατομμύρια Γερμανοί εργαζόμενοι αμείβονται με λιγότερα από 400€ το μήνα, για 250.000 παιδιά κάτω των 15 ετών η επιβίωση εξαρτάται αποκλειστικά από το προνοιακό επίδομα. Σύμφωνα με την έκθεση πλούτου και φτώχειας που συντάχθηκε από την ίδια την Γερμανική κυβέρνηση, το 50% των Γερμανικών νοικοκυριών κατέχει μόλις το 1% του πλούτου της Γερμανίας. Ένας στους δέκα εργαζόμενους στις μεγάλες επιχειρήσεις (Mercedes, Siemens κλπ) στηριζόμενες σε νόμο του “σοσιαλιστή” Σρεντερ είναι ενοικιαζόμενοι, στους δε ισολογισμούς των επιχειρήσεων δεν εμφανίζονται στις δαπάνες για μισθούς, αλλά στις δαπάνες για υλικά, την ίδια ώρα που το Γερμανικό κεφάλαιο μόνο από το δανεισμό της Ελλάδας το 2011 είχε κέρδη 10 δις (όσο περίπου τα σημερινά μέτρα), ανάλογα ήταν και τα κέρδη των υπόλοιπων δανειστών, σύμφωνα με το ποσοστό συμμετοχή τους.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες μην ακούτε τα ψέματα των καπιταλιστών και των ανθρώπων τους. Δεν θα ζουν αυτοί στην ανεργία και με μισθούς πείνας. Αυτοί είναι μέσα στα παλάτια τη χλιδή και τα πλούτη.
Εργαζόμενη, εργαζόμενε,
Μην επαναπαύεσαι περιμένοντας να σε σώσουν. Κάθε φορά θα πληρώνεις και πιο ακριβά την δήθεν σωτηρία σου.
Δεν υπάρχει σωτηρία αν δεν πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου.
Δεν υπάρχει διέξοδος όσο ο εργαζόμενος λαός, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι επηρεάζονται από τις διάφορες συνταγές διαχείρισης. Όσο κυριαρχούν η μοιρολατρία, η ηττοπάθεια, η λαθεμένη άποψη ότι σήμερα οι λαοί δεν μπορούν να νικήσουν, δεν μπορούν να δίνουν αποτελεσματικές μάχες, ότι η ριζική αλλαγή δεν θα έρθει ποτέ, ότι είναι λύση της "δευτέρας παρουσίας".
Αν δεν ηττηθούν αυτές οι απόψεις με τη δύναμη του κινήματος και την πείρα των αγώνων, οι εργαζόμενοι θα βρίσκονται χειροπόδαρα δεμένοι, η φτώχεια θα εξαπλώνεται παντού, θα σέρνονται στις ουρές των συσσιτίων και της ελεημοσύνης.
Χρειάζεται να οπλιστούμε με αντοχή, υπομονή, σταθερότητα, ταξική αδιαλλαξία, και ανυποχώρητη θέληση και με αυτοπεποίθηση ότι ανοίγουμε δρόμο με προοπτική.
Να δυναμώσει η ενότητα της εργατικής τάξης. Για ποια ενότητα όμως εμείς παλεύουμε;
Ενότητα που θα μας φέρνει στην αγκαλιά της εργοδοσίας;
Ενότητα που θα διαλαλεί την ανταγωνιστικότητα, την καπιταλιστική ανάπτυξη;
Ενότητα που θα οδηγεί την εργατική τάξη στον "κοινωνικό διάλογο";
Ενότητα που όλοι μαζί θα κοροϊδεύουμε τους εργαζόμενους ότι μπορούν να συνυπάρχουν τα κέρδη των μεγάλων συμφερόντων μαζί με τα δικαιώματά μας;
Ενότητα που θα μας οδηγεί στη λογική του εφικτού, του ρεαλιστικού, της αποδοχής ότι η αλλαγή του διαχειριστή της κρίσης μπορεί να μας βγάλει από το αδιέξοδο;
Εμείς απαντάμε. Τέτοια ενότητα μας οδηγεί να χορέψουμε όλοι μαζί το χορό του Ζαλόγγου.
Εμείς θέλουμε ενότητα που θα συσπειρώνει την εργατική τάξη απέναντι στην καπιταλιστική εργοδοσία, τους νόμους, το κράτος της.
Ενότητα που θα βοηθάει οι εργαζόμενοι να πετάξουν από πάνω τους τους εγκάθετους της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων.
Ενότητα που θα προσανατολίζει στη συμμαχία με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Ενότητα που θα έχει στόχο όχι μόνο την πάλη για επιμέρους βελτιώσεις, αλλά για το σύνολο των αναγκών της εργατικής οικογένειας, για την ανατροπή και την κατάργηση των εκμεταλλευτικών σχέσεων.
Ενότητα που δεν θα αποδέχεται ότι πρέπει να πληρώσει ο εργατόκοσμος την κρίση των καπιταλιστών.
Η μόνη λύση είναι αγώνας και ταξική πάλη. Ή εμείς οι πολλοί που παράγουμε όλο τον πλούτο, ή αυτοί, οι λίγοι κηφήνες που καρπώνονται τον ιδρώτα μας και θησαυρίζουν από αυτόν.
Για να είναι όμως αποτελεσματικός ο αγώνας θα πρέπει βεβαίως να παλεύουμε για συγκεκριμένα αιτήματα και διεκδικήσεις, αλλά όλα αυτά θα έχουν αξία αν εντάσσονται στην κατεύθυνση της ανατροπής των μονοπωλίων.
Να μπλοκάρουμε τα μέτρα
Να περισώσουμε ότι απόμεινε από τα δικαιώματά μας
Δε φτάνει όμως. Η κατεύθυνση, ο τελικός στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος από την αιτία που γεννά τις κρίσεις.
Το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και όσους το υπηρετούν.
Αυτή θα πρέπει να είναι σήμερα η κατεύθυνση του εργατικού κινήματος και πάνω σε αυτή την κατεύθυνση το ΠΑΜΕ επιδιώκει την διεύρυνση της κοινωνικής συμμαχίας και αλληλεγγύης.
Επιθετικός αγώνας λοιπόν, σε μαζικότητα, οργάνωση, μορφές πάλης, σε αιτήματα, σε κατεύθυνση.
Όλοι μαζί παρά τις όποιες διαφορές να πούμε
- όχι στα μέτρα που μας εξαθλιώνουν,
- όχι στα ληγμένα τρόφιμα και στα υποκατάστατα φαρμάκων
- να καταργηθούν τα μνημόνια
- να καταργηθούν οι εφαρμοστικοί νόμοι
- να διαγραφεί το χρέος.
Καλούμαστε όλοι να αγωνιστούμε για μια ανάπτυξη που κριτήριό της δεν θα είναι το κέρδος, αλλά οι ανάγκες μας για δουλειά μόνιμη και σταθερή για όλους, με αξιοπρεπείς μισθούς, συντάξεις, ανάπαυση, δωρεάν μόρφωση για τα παιδιά μας, εξασφαλισμένη δωρεάν φροντίδα Υγείας για τις οικογένειές μας, ξεκούραση κι ασφάλεια για το μέλλον.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΩΝ ΟΜΙΛΩΝ.
Μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ)
Αγ. Φιλοθέης 5β, 105 56 Aθήνα
Τηλ. 210 3301842,210 3301847,210 3833786 Fax 210 3802 864
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Προς την εργατική τάξη
Προς όλα τα σωματεία του Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα
Προς κάθε τίμιο Συνδικαλιστή
Νέοι κίνδυνοι απειλούν το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Με πρόσχημα την απαλλαγή του από την γάγγραινα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού κυοφορείται νέα γενιά εργατοπατέρων. Με πρόσχημα την αναδιάταξη σχεδιάζεται η αποδιοργάνωση και η πλήρης εκτροπή από τον ταξικό του προσανατολισμό.
- Σε μια περίοδο που απαιτείται γερή και μαζική οργάνωση στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στους τόπους δουλειάς με καθολική συμμετοχή των εργαζομένων, προτείνεται η διάλυση των πρωτοβάθμιων σωματείων και η μετατροπή τους σε συμβουλευτικά όργανα.
- Σε μια περίοδο που απαιτείται συνδικάτα με ηγέτες αποφασισμένους να υπερασπισθούν την εργατική τάξη από την άγρια εκμετάλλευση τις καπιταλιστικής εργοδοσίας και του κράτους, σχεδιάζεται η εμφάνιση μιας νέας γραφειοκρατίας.
Δεν υπερβάλλουμε. Καταγγέλλουμε το σχέδιο που αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο του ο Α. Κολλάς πρώην στέλεχος της ΠΑΣΚΕ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, πρόσφατα προσχωρήσας στην κυβερνώσα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα μας απασχολούσε ιδιαίτερα αν δεν δημοσιεύονταν στην εφημερίδα Αυγή και δεν ήταν στην επίσημη ιστοσελίδα της Αυτόνομης Παρέμβασης, αν δεν περνούσε σε ανοιχτή συνεργασία με τις δυνάμεις της Αυτόνομης Παρέμβασης του ΣΥΡΙΖΑ. Στελέχη σαν αυτόν έχουν βαριές αμαρτίες στις πλάτες τους. Όχι μόνο έβαλαν και βάζουν πλάτη να περνάνε βάρβαρα μέτρα σε βάρος της εργατικής τάξης, όχι μόνο συνδιαμόρφωναν τις αντεργατικές πολιτικές με τις κυβερνήσεις και την εργοδοσία, αλλά κυρίως μπαίνουν, μπροστά για την υλοποίηση τους, αξιοποιώντας τον «κοινωνικό διάλογο» στον οποίο συμμετείχαν η ΠΑΣΚΕ, η ΔΑΚΕ, αλλά και η Αυτόνομη Παρέμβαση.
Στο όνομα της αναδιάταξης του συνδικαλιστικο ύ κινήματος προτείνει ο Α. Κολλάς:
- Τη συγχώνευση των 176 Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδ
ιών σε 13 περιφερειακές οργανώσεις. Τα υπάρχοντα γραφεία αυτών των ορ γανώσεων να γίνουν γραφεία εξυπηρέτησης εργαζομένων για την διεκπεραίω ση αιτημάτων των εργαζομένων π.χ για σύνταξη κλπ. - Την μετατροπή των πρωτοβάθμιων σωματείων σε εργασιακά συμβούλια.
- Την θεσμοθέτηση Περιφερειακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Η πρόταση του για διάλυση των συνδικαλιστικών οργανώσεων και η μετατροπή τους σε Κέντρα Εξυπηρέτησης Πελατών είναι βούτυρο στο ψωμί των επιδιώξεων των πολυεθνικών για να απαλλαγούν από κάθε οργανωμένη αντίσταση και πάλη ενάντια τους. Αποτελεί πλήρη παράδοση στις ακόρεστες ορέξεις τους. Ανοίγει ο δρόμος για να τσαλαπατούν τη ζωή της εργατικής τάξης χωρίς κανένα εμπόδιο και να αυξάνουν τα κέρδη τους, βασανίζοντας την εργατική τάξη στα κολαστήρια των χώρων δουλειάς. Τα εργασιακά συμβούλια δεν είναι κέντρο οργάνωσης της πάλης των εργαζομένων, αλλά όργανο συνεργασίας με την εργοδοσία. Κυρίως επιδιώκουν να απαλλαγούν από τα συνδικάτα εκείνα που παλεύουν με γραμμή κόντρα στα συμφέροντα των βιομηχάνων, που επιδιώκουν την συσπείρωση της εργατικής τάξης ενάντια στην ιδιοκτησία μιας χούφτας παράσιτων που είναι ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγει η εργατική τάξη και της ανήκει. Που παλεύουν για να απαλλαγεί η εργατική τάξη από τους εκμεταλλευτές της.
Η θεσμοθέτηση περιφερειακής συλλογικής σύμβασης εργασίας ουσιαστικά είναι στη γραμμή του κεφαλαίου που επιδιώκει να δημιουργήσει τις Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες, όπου θα είναι εργασιακά γκέτο και φορολογικοί παράδεισοι για τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Η Αυτόνομη Παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ ενσωματώνει στις γραμμές της βασικά στελέχη του μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ και η ίδια προσχωρεί σε αυτούς τους μηχανισμούς γιατί επιδιώκει να χειραγωγήσει το συνδικαλιστικό κίνημα, τα συνδικάτα μπροστά στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει η κυβερνώσα αριστερά.
Γι’ αυτό στο συνδικαλιστικό κίνημα έχουμε διαχωρίσει τις θέσεις μας. Παλεύουμε για την ανασύνταξη του, για ένα ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα.
Η εργατική τάξη να διώξει από πάνω της τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό που για χρόνια ολόκληρα κατατρώει τα συνδικάτα, οδηγεί τους εργαζόμενους σε υποχωρήσεις, σε συμβιβασμό, σε ήττα. Χρειάζεται αλλαγή συσχετισμού δύναμης με απεγκλωβισμό από την επιρροή της κυρίαρχης ιδεολογίας, από την επιρροή της εργοδοσίας, του κράτους, νέων δυνάμεων που σήμερα είναι μακριά από τα συνδικάτα, χωρίς οργάνωση.
Χρειαζόμαστε συνδικάτα, την συλλογική μορφή της εργατικής τάξης, απέναντι στο κεφάλαιο, μαζικά, ζωντανά, μαχητικά, δημοκρατικά, που θα διασφαλίζουν την συμμετοχή των εργαζομένων στην λειτουργία τους, που θα ενισχύουν τις συλλογικές διαδικασίες και αποφάσεις, που θα ενισχύουν την εργατική πρωτοβουλία. Με ηγέτες με κύρος και υψηλό αγωνιστικό ήθος που θα μπορούν να βάζουν στη μάχη όλο και περισσότερες δυνάμεις.
Το ταξικό κίνημα αγωνίζεται για συσπείρωση και ενότητα της εργατικής τάξης με γραμμή πάλης ενάντια στα μονοπώλια, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν το εκμεταλλευτικό σύστημα. Που θα βάζουνε στην ημερήσια διάταξη το θέμα των αλλαγών, στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας. Των αλλαγών που θα απαλλάξουν την εργατική τάξη από το καθεστώς της εκμετάλλευσης και θα ανοίξουν το δρόμο για ανάπτυξη με κριτήριο την ευημερία των λαϊκών δυνάμεων.
Ο κεντρικός ομιλητής του ΠΑΜΕ Νίκος Κορρές
Η πρόεδρος και μέλη του Σωματείου Εργαζομένων Τομέα Υγείας Νομού Κυκλάδων στη συγκέντρωση
Άγγλος συνδικαλιστής μίλησε στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ
Η εκπρόσωπος της Λαϊκής Επιτροπής της Κωμιακής, αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα συσπείρωσης του κόσμου και συμμετοχής του στον αγώνα για κατάργηση των μνημονίων:
"Χαιρετίζουμε την σημερινή συγκέντρωση και θέλουμε να απευθύνουμε κάλεσμα στους κατοίκους στα χωριά, στις γειτονιές της Νάξου, να φτιαχτούν Λαϊκές Επιτροπές, ώστε να διευρυνθεί η κοινωνική συμμαχία και αλληλεγγύη και μαζί με το εργατικό λαϊκό κίνημα να βάλουμε μπλόκο στα μέτρα που μας οδηγούν στην εξαθλίωση.
Παράλληλα όμως με την πάλη για να αποτρέψουμε τα μέτρα, θα πρέπει να βάλουμε στόχους για:
Ανατροπή αυτού του εκμεταλλευτικού συστήματος, δημιουργία μιας κοινωνίας όπου θα υπάρχει δουλειά για όλους, μόρφωση, υγεία, προνοιακές παροχές, χωρίς αφεντικά, όπου ο λαός θα είναι κυρίαρχος του πλούτου που παράγει".
"Ξεσηκωμός-Μπλόκο στα μέτρα", έγραφε το πανό της Λαϊκής Επιτροπής Κορωνίδας
Η πορεία του ΠΑΜΕ δια μέσου της παραλιακής οδού και της οδού Παπαβασιλείου κατέληξε στο Κ.Υ.-Νοσοκομείο Νάξου


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου