Τελικά! .... τα ράσα δεν κάνουν το παπά!

Γράφει ο Γιάννης Δ. Πρεβενιός

Διάβασα το άρθρο και τις λεπτομέρειες του φίλου Γιώργου Κρητικού για τον χώρο που στεγάζεται το Πνευματικό και τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί και συμφωνώ απολύτως με τα γραφόμενα του, αλλά νιώθω την ανάγκη να γράψω και εγώ κάποιες σκέψεις περί αυτού. Κατ’ αρχάς όλοι γνωρίζουμε, γιατί το ζήσαμε, ότι επί χρόνια ο συγκεκριμένος χώρος ήταν ένα βούλισμα που τα ερείπια και τα ξερόχορτα του ήταν γεμάτα πάντοτε σκουπίδια και βρωμιές. Στην πάροδο αυτών των χρόνων οι “ιθύνοντες” της Ιεράς Μητρόπολης παρ’ όλες τις ανάγκες, όπως τη στέγαση του κατηχητικού, αλλά και του νυκτερινού δημοτικού σχολείου, που λειτούργησε για κάποια χρόνια (πήγαινε και ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου ) ποτέ δεν σκέφτηκαν, αλλά και δεν συνέδραμαν, όταν κάποιοι το έβαλαν μπροστά να βοηθήσουν στην κατασκευή αυτής της αίθουσας, η οποία, όπως είναι γνωστό, έγινε με τις προσφορές και την εθελοντική εργασία όλων των συγχωριανών μας, οι οποίοι ένιωσαν την ανάγκη να .......

συνδράμουν, για να βρουν στέγη οι πολιτιστικές και οι αθλητικές δραστηριότητες του χωριού μας. Τώρα αυτοί οι ρασοφόροι “κύριοι” ζητούν την αποκλειστικότητα τής τάχατε ιδιοκτησίας τους, αλλά θα πρέπει να θυμούνται ότι όπως μάνα λέγεται αυτή που μεγαλώνει ένα παιδί και όχι αυτή που το γεννάει και το εγκαταλείπει, έτσι και εδώ δεν μπορούν να απαιτούν να έχουν την κυριότητα σε κάτι που για χρόνια δεν φρόντισαν και δεν αξιοποίησαν. Απ’ ότι γνωρίζω σε διάφορες περιόδους πάντα ο εκάστοτε “δραστήριος” εφημέριος είχε πρόσβαση στην αίθουσα, για να τη χρησιμοποιεί για τις ανάγκες της εκκλησίας, οπότε γιατί τώρα δημιουργήθηκε θέμα; Μήπως ο τωρινός έχει τόσα “μεγαλεπίβουλα” σχέδια και προτάσεις για πολιτιστικές και κοινωνικές δράσεις, ώστε θέλει την αποκλειστικότητα του χώρου και του χρόνου της αίθουσας για να τις πραγματοποιήσει; Αν ναι ποιες είναι άραγε αυτές; Γιατί δεν μας τις αναφέρει για να χαρούμε κι εμείς και μετά από κοινού με το Πνευματικό, το Αθλητικό, αλλά και τον σύλλογο Γυναικών να βρουν την χρυσή τομή ως προς τις ώρες λειτουργίας των δράσεων, ώστε να προσφέρουν όλοι μαζί αυτό που έχει ανάγκη η τοπική κοινωνία; Όλοι γνωρίζουμε ότι η Εκκλησία σε δύσκολες περιόδους της πατρίδας μας στάθηκε αρωγός και συμπαραστάτρια του Ελληνισμού. ¨Όλοι έχουμε διαβάσει για τους ηρωικούς ρασοφόρους της εποχής της Τουρκοκρατίας, που με κίνδυνο της ζωής τους την οποία πολλές φορές έδιναν κιόλας, για να μαζέψουν μια χούφτα παιδιά σε σπηλιές, αλλά και μέσα σε εκκλησιές, για να τα μάθουν γράμματα, αλλά κυρίως να τα κάνουν να συνεχίσουν να νιώθουν Έλληνες που έχουν την υποχρέωση να ξεσηκωθούν, να δώσουν τον αγώνα τους για την ελευθερία της πατρίδας μας. Και τώρα κύριοι της Ιεράς Μητρόπολης ο Ελληνισμός περνάει μια δύσκολη εξ ίσου περίοδο και αντί να συνδράμετε θετικά ενισχύοντας ό,τι βοηθάει τους ανθρώπους να νιώθουν πως δεν είναι μόνοι μέσα σε αυτή την λαίλαπα και την σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν, εσείς προσπαθείτε με δικηγόρους και νομικά τεχνάσματα να σταματήσετε κάτι που είναι ενεργό και ζωντανό 30 και πάνω χρόνια….Να είστε σίγουροι ότι …. δεν θα τα καταφέρετε!

Υποσημείωση

Προσωπική μου πρόταση είναι να γίνει μια έρευνα να βρεθούν οι πραγματικοί ιδιοκτήτες και δωρητές του χώρου (σίγουρα δεν θα είναι κανένας πασάς της Τουρκοκρατίας) καθώς και με πρωτοβουλία των διοικητικών συμβουλίων των συλλόγων που στεγάζονται στο χώρο να γίνει λεπτομερής καταγραφή της ιστορίας κατασκευής της αίθουσας και να αναφερθούν τα ονόματα όλων των χορηγών, αλλά και των εθελοντών που προσέφεραν προσωπική εργασία. Στο τέλος δε αυτής της καταγραφής να ζητηθεί και να μπει η υπογραφή όλων των κατοίκων του χωριού όπου θα δηλώνουν ότι δεν “απαιτούν” το χώρο, αλλά ότι αυτός τους “ΑΝΗΚΕΙ” αποκλειστικά. Μέσα από αυτές τις υπογραφές (και την άρνηση ίσως κάποιων να υπογράψουν) θα φανεί και ποιοι καλοθελητές συγχωριανοί μας παρασκηνιακά πατρονάρουν όλες αυτές τις ενέργειες των αδαών και άσχετων (ως προς τον ρόλο τους) ρασοφόρων οι οποίοι εκθέτουν την εκκλησία στα μάτια όλων μας. Επίσης σαν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου Κορωνίδας και ξέροντας ότι και ο σύλλογος έχει συνδράμει τα χρόνια εκείνα με το χρηματικό ποσό των 30.000 δρχ. για την κατασκευή, αλλά και αργότερα με την προσφορά του για την επίπλωση του χώρου και την αποστολή μεγάλου αριθμού βιβλίων και άλλων εποπτικών-εκπαιδευτικών μέσων, θα φέρω το θέμα στο επόμενο διοικητικό συμβούλιο ζητώντας να πάρει θέση για το σοβαρό αυτό θέμα.