ανεί ψηφίσομενε ετσά που θέμενε αλοίμονό μας

Επλακώσανε πάλι οι κουρούνες και οι κοράκοι τσ’ Ευρώπης και στριφοϋρίζουνε πάνω απού τσι κεφαλές μας και μασε πιπιλίζουνε τον εμυα(λ)ό μας, επειδή πάμενε ια εκλοές. Πως και κα(λ)ά θα καταστραφούμενε άμα δεν ψηφίσομενε ετσά που θένε ευτοί, λες και μας εφίκανε  τίοτα από κείνα πού’ χαμενε. Πολεμούνε όπως μπορούνε να ξεκαντουνιάσομενε τον εμυα(λ)ό μας, να βγάουνε την ψυχή μας  και να χάσομε ντο φιλότιμό μας. Ιατί ευτοί στην Ευρώπη δεν θωρούνε τσ’ αθρώποι όπως τσι θωρούμενε εμείς, αλλά τσι υπολογίζουνε μόνου άμα βγάνουνε λεφτά από φτοί. ...........

Ο φασισμός απλώνεται πάλι σε όλη την Ευρώπη ια να ενεί δούλος ο φτωχός, που η ζωή ντου είναι

ιδιοκτησία του αφεντικού και τα έρημα τα μικρά κράτη αποικίες των Εγγλέζων και των Γερμανών. Είμαστενε κι εμείς που ποτέ μέχρι τώρα δεν είχανε καταφέρει να μας υποδουλώσουνε, ούτε να μασε χα(λ)άσουνε και το πάμενε φιρί-φιρί να ενούμενε ίδιοι μ’ ευτοί. Είναι βλέπεις οι ντόπιοι καλοθελητές,οι πρόθυμοι λακέδες τωνε, που ποτέ δεν ελείψανε και μαζί με τα μιά(λ)α συφέροντα και την τηλεόραση μασε φοβερίζουνε κάθε μέρα, πως ανεί ψηφίσομενε ετσά που θέμενε αλοίμονό μας. Μαζί με όλοι ευτοί είναι και οι καοσπουδαγμένοι οικονομολόγοι στα εκμαυλιστήριά ντωνε που τα λένε κολέγια και πανεπιστήμια, που δε βγάνουνε πια επιστήμονες ια να προσφέρουνε στην κοινωνία, αλλά μηχανάκια, ια να κλέβγουνε ακόμη πιο πο(λλ)ά. Δε μασε φτάνουνε όλοι ευτοί, έχομενε και κάτι κουμάσα, που ά(λλ)οτες  ήτανε τίμιοι και αγωνιστές κι αφού επουλήθησανε, τώρα κάνουνε τσι φωστήρες  και τσι παντογνώστες και χωρίς ίχνος ντροπής  μασε μακελέβγουνε άμα υρέψομενε το δίκιο μας.

               Ιαυτό πρέπει να μην ακούμενε καένα, όχι δα πως θ’ α(λλ)άξουνε τη μοίρα μας οι εκλοές, αλλά να υρέψομενε τα δίκια μας κι εκείνα που μας ανήκουνε. Και ια ν’ α(λλ)άξει η κατάσταση, πρέπει να φέρομε ντ’ απάνω κάτω κι ό, τι είναι βρώμικο και σαπιμένο  να το πετάξομενε, ιατί το σαπιμένο δε στρώνει και δε φιασιδώνεται. Αλλά ια να ενεί το σωστό δεν πρέπει τόσοι άνεργοι κι αθρώποι που καταστραφήκανε απού την κρίση νά’ ναι τρυπωμένοι και να περιμένουνε να τωνε πούνε είντα να κάνουνε οι αλαφρόμυαλες και ξεβράκωτες τση τηλεόρασης.

Ο καλαπάκουος