Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019

Το φαινόμενο εμπάθειας που λέγεται Π. Κουνάκης, μουσειακό είδος της πολιτικής.


Η πολιτική ζωή του τόπου μας έχει γνωρίσει πολλά φαινόμενα στην μακρά πορεία της και όπως είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο αυτά ήταν όλων των ειδών.
Άνθρωποι όλων των επιδιώξεων, φιλοδοξιών και ποιοτήτων έχουν περάσει από τα έδρανα τόσο του Δημοτικού Συμβουλίου όσο και του Περιφερειακού Συμβουλίου και ο καθένας έχει αφήσει το αποτύπωμα του, θετικό ή αρνητικό....

Φαινόμενο όμως πολιτικής ανωριμότητας και απαράμιλλης πολιτικής εμπάθειας σαν αυτό του Παναγιώτη Κουνάκη, δεν νομίζω ότι έχει γνωρίσει ξανά η Ρόδος.
Η ανάγκη του να είναι στην δημοσιότητα, είναι μέχρι ενός σημείου κατανοητή, αφού αυτό σε όσους ασχολούνται με την πολιτική, είναι στοιχείο της απόφασης τους να εμπλακούν.
Βέβαια, όλοι όσοι επιθυμούν και επιδιώκουν την δημοσιότητα προσπαθούν να το κάνουν για ένα χρήσιμο, θετικό λόγο. Το φαινόμενο όμως πολιτικής εμπάθειας που λέγεται Παναγιώτης Κουνάκης, δεν έχει τέτοιο θέμα αφού το κάνει για οποιοδήποτε λόγο και κυρίως για να πετάξει δηλητήριο σε όποιον δεν συμφωνεί μαζί του ή δεν χειροκροτεί τον κενό πολιτικό του λόγο.
Έφυγε από την παράταξη μας όταν ο Περιφερειάρχης Γιώργος Χατζημάρκος δεν τον έκανε Αντιπεριφερειάρχη. Και αυτό το έκανε τόσο απροκάλυπτα ώστε το ανακοίνωσε αμέσως μετά την ανακοίνωση του Περιφερειάρχη για τον ορισμό των θέσεων ευθύνης και από τότε πέρασε στο επίπεδο της πολιτικής εκδίκησης.
Τέτοια πολιτική ανωριμότητα πραγματικά δεν συναντούμε συχνά και βέβαια όταν κάποιος το διαπράξει αυτό μετά αισθάνεται την ανάγκη να το καλύψει, αν και όποτε φυσικά το καταλάβει.
Από τότε λοιπόν, ο Παναγιώτης Κουνάκης, επιτίθεται σε όλους τους Περιφερειακούς Συμβούλους, τους προσβάλει, μιλά για αυτούς υποτιμητικά, τους ειρωνεύεται και αυτό σε μια μόνιμη βάση. Για τον Περιφερειάρχη, ούτε λόγος. Ο Παναγιώτης Κουνάκης φαίνεται ότι δεν θα συγχωρέσει ποτέ τον Περιφερειάρχη που δεν τον έκανε Αντιπεριφερειάρχη, αλλά με την μετέπειτα συμπεριφορά του κατάφερε να δικαιώσει πανηγυρικά της απόφαση του Γιώργου Χατζημάρκου.
Τους πρώην ή εν ενεργεία συναδέλφους του, ο Παναγιώτης Κουνάκης, τους στολίζει με κάθε είδους προσβολή όποτε τολμήσουν να τοποθετηθούν δημόσια.
Ο ίδιος, ρητορεί υπέρ της Δημοκρατίας, την οποία στην πράξη κακοποιεί με την μηδενική αντοχή του σε οποιασδήποτε μορφή διαφωνίας.
Έκανε εκστρατεία κατά της Περιφερειακής για πολλά θέματα, όπως το θέμα του διαγωνισμού των LED, για το οποίο κατασυκόφαντησε τα μέλη της Οικονομικής Επιτροπής. Το ίδιο είχε κάνει και για τον διαγωνισμό του Φράγματος Γαδουρά και όταν η Οικονομική Επιτροπή δικαιώθηκε για τις αποφάσεις της, δεν είχε κουβέντα να πει, αλλά διάλεξε το επόμενο θέμα για να ασκήσει την πολιτική του εμπάθεια.
Μήνυσε τον Περιφερειάρχη και όταν η μήνυση του πήγε στο Αρχείο με απόφαση των οργάνων της Διακιοσύνης, επίσης διάλεξε άλλο θέμα για να συνεχίσει ανενόχλητος να λοιδορεί και να εκτοξεύει λάσπη.
Φαινόμενο πολιτικής εμπάθειας που πρέπει να πω ότι είναι χρήσιμο γιατί με κάποιο τρόπο πρέπει να φωτίζεται η διαφορά στα κίνητρα όσων ασχολούνται με την πολιτική.
Ο τελευταίος στόχος του, ο Αντιπεριφερειάρχης Χρήστος Ευστρατίου, που τόλμησε κατά το Παπικό Αλάθητο του Κουνάκη να του θυμίσει ότι ως εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στο Περιφερειακό Συμβούλιο, το να μιλάει αυτός για αγώνες για το ΦΠΑ μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να ακούγεται.
Τίποτα δεν στέκεται εμπόδιο στην εμπάθεια του. Και φυσικά, για ντροπή ούτε λόγος.
Δυστυχώς για αυτόν, η Κοινωνία έχει μνήμη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: