Το «μονοπώλιο της βίας» από το κράτος έχει να κάνει με την ίδια την άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής του. Πάει χέρι χέρι με τα χτυπήματα στο λαϊκό εισόδημα και τις διευκολύνσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους, με την υπηρέτηση δηλαδή των στόχων της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Δεν είναι επομένως αποτέλεσμα της «ιδεοληψίας της δεξιάς» ή της «ακροδεξιάς ατζέντας», όπως υποστηρίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι, αλλά συνιστά επιλογή του συστήματος για την προώθηση της στρατηγικής του κεφαλαίου. Της στρατηγικής δηλαδή που υπηρετεί και σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, σε συνέχεια των «μπράβο» που πήρε από μονοπώλια και ιμπεριαλιστές για την κυβερνητική του θητεία.
Τι πιο χαρακτηριστικό από το γεγονός ότι το νέο χτύπημα στην απεργία ψηφίστηκε ως άρθρο μέσα στο κατάπτυστο «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο και με σκεπτικό τη δημιουργία ακόμα πιο φιλικού επενδυτικού κλίματος; Αντίστοιχη είναι η επιχειρηματολογία που συνοδεύει και τα σχέδια για περιστολή των διαδηλώσεων.
Τα νέα κρούσματα άγριας καταστολής έρχονται μαζί με τον νέο ταξικό αντιλαϊκό προϋπολογισμό, την επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, την ένταση των πλειστηριασμών, τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων.
Η εναλλαγή καταστολής και ενσωμάτωσης που ασκούν όλες οι αστικές κυβερνήσεις έχει ένα και μοναδικό «ελατήριο»: Την ανάγκη του κεφαλαίου να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου, να υπονομευτούν οι αγωνιστικές διεκδικήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας.
Σε αυτήν την ανάγκη του κεφαλαίου «συναντιέται» η ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε επικαλούμενοι την «τήρηση της τάξης» είτε την εξασφάλιση της «κοινωνικής συνοχής».
Από αυτήν την άποψη, δεν πρέπει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, οι εργαζόμενοι, αγωνιστές, που ανησυχούν για την ένταση της κρατικής καταστολής, να χαθούν στα θολά αντιδεξιά νερά όπου προσπαθεί να ψαρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να κρύψει τη μεγάλη στήριξη που παρέχει στη «νομιμοποίηση» και στην υλοποίηση της αντιλαϊκής στρατηγικής, είτε χτες ως κυβέρνηση, είτε σήμερα ως αξιωματική αντιπολίτευση και για να ανανεώσει τις αυταπάτες περί μιας «προοδευτικής διακυβέρνησης».
Χώρια που οφείλουν να μην ξεχνάνε ότι ως κυβέρνηση όχι μόνο δεν πείραξε ούτε μια τρίχα από το αντιδραστικό κατασταλτικό νομοθετικό πλαίσιο, αλλά το ενίσχυσε κιόλας, ανοίγοντας δρόμο σε μια σειρά ρυθμίσεις που σήμερα η ΝΔ πάει παραπέρα (ποινικός κώδικας, περιορισμός απεργιακού δικαιώματος, «Ιδιώνυμο» για τους πλειστηριασμούς, αγροτοδικεία, μαθητοδικεία κ.ά.).
Οι δικαιολογημένες ανησυχίες πρέπει να μετατραπούν σε δύναμη οργάνωσης και πάλης «από τα κάτω», μέσα στα σωματεία, στους φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος, με κοινή δράση εργατικών, λαϊκών στρωμάτων και νεολαίας.
Μια πάλη που θα στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, τη στρατηγική του κεφαλαίου, το κράτος και την εξουσία του και δεν θα εγκλωβίζεται στην αντιπαράθεση των αστικών κομμάτων, δεν θα ποτίζει «αντιδεξιά» μέτωπα, ούτε θα γίνεται «πλυντήριο» για τη σοσιαλδημοκρατία.
Αφού η καταστολή πάει χέρι χέρι με την αντιλαϊκή πολιτική, έτσι και η εργατική - λαϊκή απάντηση στον αυταρχισμό δεν μπορεί παρά να πηγαίνει χέρι χέρι με τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών μας, κόντρα σε κυβερνήσεις - κεφάλαιο - ΕΕ που τις καταπατούν.
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 11 Δεκέμβρη 2019.
Ανθρώπινη αξία και καταστολή
Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελεί διαχρονικά διακηρυγμένη αρχή. Όμως αυτή η υποχρέωση δεν λειτουργεί όσον αφορά την επιβολή και διατήρηση της εξουσίας της αστικής τάξης. Οι θεσμοί του καπιταλιστικού συστήματος δοκιμάζονται όταν γενικεύεται η επίθεση σε βάρος των δικαιωμάτων του λαού. Το κράτος αποβάλλει τα φτιασίδια της δημοκρατικότητας και δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο, αυτό της υπηρεσίας του κεφαλαίου πάνω στην εργατική τάξη. Το κράτος θωρακίζεται και επιτίθεται στον εχθρό λαό.
Το έργο στην κατεύθυνση αυτή αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί. Η σημερινή κυβέρνηση από την ανάληψη της εξουσίας πρόβαλε ως προτεραιότητα της πολιτικής της το δόγμα «νόμος και τάξη» και ενίσχυσε τον κατασταλτικό ρόλο της Αστυνομίας. Αυτό ήταν αναμενόμενο, αφού η συνέχιση του κυβερνητικού έργου στην κατεύθυνση της αφαίρεσης των λαϊκών δικαιωμάτων και της διεύρυνσης των προνομίων της ολιγαρχίας του κεφαλαίου ήταν δεδομένη.
Εκείνο όμως που αποτελεί επικίνδυνη κλιμάκωση και ξεφεύγει από κάθε όριο είναι η κυρίαρχη αντίληψη που εκφράζει και εφαρμόζει ότι η καταστολή είναι επιβεβλημένος κανόνας για το λαό.
Οι αντιλήψεις αυτές φουσκώνουν τα μυαλά των υπευθύνων για τις δυνάμεις καταστολής, που μεθοδευμένα έχουν περάσει από την αυθαιρεσία ενάντια στους αδύναμους στο προληπτικό στάδιο για την αντιμετώπιση των λαϊκών αντιδράσεων και σε προβοκατόρικες και προκλητικές τακτικές και ενέργειες.
Έχει γίνει πλέον φανερό ότι πολλά από τα επεισόδια που δημιουργούνται, ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας, προκαλούνται από τις ειδικές δυνάμεις καταστολής που λειτουργούν με βάση συγκεκριμένες εντολές.
Το πρόσφατο περιστατικό, με το ξεβράκωμα νεαρού, δηλαδή τον εξευτελισμό της αξίας του ανθρώπου, στο κέντρο της πόλης, στέλνει ένα μήνυμα με διπλή ανάγνωση. Αυτή των κατασταλτικών δυνάμεων που θέλουν να τρομοκρατήσουν το λαϊκό κίνημα και να παρουσιαστούν ως οι εκφραστές του σημερινού κράτους. Υπάρχει όμως και η δική μας ανάγνωση που είναι αυτή της μαζικής, οργανωμένης αντίδρασης στην αστυνομική βία και αυθαιρεσία.
Χρειάζεται να επισημανθεί όμως ότι το περιστατικό αυτό δεν είναι μεμονωμένο. Ο εξευτελισμός της αξιοπρέπειας είναι τακτική των δυνάμεων καταστολής, ιδιαίτερα όταν στρέφονται ενάντια στους πιο αδύνατους της κοινωνίας.
Τέλος, όσον αφορά τη δήλωση της κυβέρνησης «τα παράπονά σας στο Συνήγορο του Πολίτη», θα πρέπει να τονιστεί ότι αυτός καθώς και όλες οι άλλες αρχές διορίζονται από την κυβέρνηση και δεν είναι και τόσο ανεξάρτητες, ούτε τα πορίσματά τους έχουν καμιά δεσμευτικότητα. Η δήθεν αναβάθμισή του σε αρχή διερεύνησης των καταγγελιών κατά της Αστυνομίας δεν πείθει κανέναν, αφού ούτε ανεξάρτητους ελεγκτικούς μηχανισμούς διαθέτει, ούτε πειθαρχική και ποινική ελεγκτική δικαιοδοσία. Αντίθετα, αποτελεί «φερετζέ» για τις επικρίσεις που δέχεται η κυβέρνηση και από το εξωτερικό για την άγρια καταστολή που εφαρμόζει.
* Ο Γιώργος Παλιούρας είναι υποστράτηγος της Αστυνομίας ε.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου