Είναι δύσκολο να σκιαγραφήσει κανείς την προσωπικότητα του Μανώλη Γλέζου, δίχως να υπάρχει κίνδυνος να την αδικήσει.
Γι’ αυτό και τούτα τα λίγα και φτωχά λόγια αποτελούν ελάχιστη μόνο αποχαιρετιστήρια νύξη σεβασμού για μια τόσο ηρωική και μεγάλη φυσιογνωμία του Ελληνισμού.
Είναι βέβαιο ότι πολλοί άλλοι, ικανότεροι εμού, θα περιδιαβούν με την πρέπουσα τεκμηρίωση την πολυκύμαντη και μεστή από σπουδαία γεγονότα ζωή του......
Ζωή, η οποία αποκαλύπτει τις αρετές του στην υπηρεσία των υψηλών ιδανικών, τα οποία, από την νεότητά του και μέχρι σήμερα, φλόγισαν την ψυχή του.
Ανεξάρτητα από πολιτικές και ιδεολογικές τοποθετήσεις, ο Μανώλης Γλέζος συγκαταλέγεται σε εκείνους που βραβεύτηκαν, όσο λίγοι, με ανώτατες τιμές σε πολλές χώρες.
Εκτός από το βραβείο Λένιν, δεκάδες Πανεπιστήμια και ιδρύματα, και στις πέντε ηπείρους, τον έχρισαν επίτιμο διδάκτορα Γεωλογίας. Είναι ο άνθρωπος που με την ηρωική του πράξη ενέπνευσε τον Πικάσο, έγινε γραμματόσημο στην πρώην Σοβιετική Ένωση, ενώ το όνομά του δόθηκε σε οδούς και πλατείες πολλών χωρών.
Ασυμβίβαστος υπερασπιστής της κοινωνικής δικαιοσύνης, αγωνιστής, όσο ελάχιστοι, θα παραμείνει στη μνήμη μας ως ένα ξεχωριστό εμβληματικό πρόσωπο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Πατριωτικό σύμβολο, μαζί με τον Απόστολο Σάντα, έγινε ορόσημο αγωνιστικότητας το 1941, με το πρωτόγνωρο για ανθρώπινο νου, κατέβασμα της γερμανικής σβάστικας από την Ακρόπολη. Γι’ αυτό η παγκόσμια ιστορία τον κατατάσσει ως τον ‘’Πρώτο Παρτιζάνο’’ ενάντια στο φασιστικό ναζιστικό γερμανικό θεριό.
Μεταπολεμικά, ακόμη και σε καιρό ειρήνης, εκθέτει επί δεκαετίες την ξεδιάντροπη γερμανική αλαζονεία, παραμένοντας μέχρι σήμερα ο κύριος μοχλός διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου.
Η ακατάβλητη αγωνιστικότητά του θα είναι πάντα σημείο αναφοράς για τις μελλοντικές γενιές.
Μια παρακαταθήκη που μας δείχνει το δρόμο της τιμής και του χρέους, ώστε να μην υποστείλουμε ποτέ την Ελληνική Σημαία που τόσο ηρωικά τίμησε.
Ο Μανώλης Γλέζος ως παράδειγμα δημοκρατικής συνείδησης και αφοσίωσης στα ιδανικά του ανθρωπισμού και της ανιδιοτέλειας, προχώρησε στον βίο του αντιμετωπίζοντας τους κλυδωνισμούς της πάντα ταραχώδους ελληνικής ιστορίας με θάρρος και λεβεντιά.
Με την αδιάκοπη και ανυστερόβουλη συμμετοχή του στους δημοκρατικούς και κοινωνικούς αγώνες, υπηρέτησε ουσιαστικές αρχές και αξίες και καταξιώθηκε οριστικά ως ξεχωριστή μορφή της πρόσφατης ιστορίας μας.
Με τιμές που αναλογούν σε έναν πραγματικό ήρωα, τον αποχαιρετά με συγκίνηση όλη η υφήλιος, η Ελλάδα, το αγαπημένο νησί του η Νάξος και βέβαια με περίσσια θλίψη η Απείρανθος.
‘‘Τ΄ Απεράθου’’, όπως μας έλεγε, η μύχια αγάπη που στάθηκε βάλσαμο υπομονής στα έγκλειστα χρόνια της φυλακής και της εξορίας.
Η γενέτειρα γη του, εκεί που σμιλεύτηκε η απαράμιλλη ψυχική ποιότητα του Μανώλη Γλέζου.
Μανώλη, άφησες ανεξάλειπτο εχέγγυο στις καρδιές μας, το παράδειγμά σου.
Είθε να το ακολουθήσουμε, για να βγάλουμε την Ελλάδα μας από τα δύσκολα σύγχρονα μονοπάτια.
Αποστόλης Νικ. Σαχάς
Ζωγράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου