Ο ΝΙΚΗΦΌΡΟΣ ΜΑΝΔΗΛΑΡΆΣ
Είναι το όραμα, η σημαία της γενιάς μου, είναι η φλόγα που καίει αδιάκοπα στο νου, στην καρδιά, στην ψυχή, κάθε ώρα, κάθε στιγμή της ζήσης, από τότε κι ως σήμερα κι ως το τέλος. Είναι η δύναμη, που τραντάζει σύγκορμα το Είναι με εκείνη τη βροντώδη φωνή του, όταν απευθύνεται στον Λαό:
«Κουράγιο Έργη και ψηλά την κεφαλή σου»!!!
Κι αν ήρθε νύχτα παγερή
θα ξημερώσει χαραυγή
μη σας τρομάζει η παγωνιά
λαλάτε τη λευτεριά
Μάη, Μάη, χρυσομάη,
τι μας άργησες Μάημ και δε φάνηκες;
Να μας φέρεις τα λουλούδια και την Άνοιξη
σήκω λούσου κι άλλαξε
Τα νιάτα θέλουνε χαρά
την καταχτούν τη Λευτεριά
μ’ αγώνες, δάκρυα κι αίματα
κι όχι με λόγια ή ψέματα
Την πείρα κλέψτε απ’ τη ζωή
κι από τους θεούς την αστραπή
και κάψτε τ’ άδικο στη Γη
να γίνουμ’ όλοι αδερφοί.
Άλμπουμ: Τραγούδια από το Αντάρτικο λημέρι του Πάνου Τζαβέλλα
Συνθέτης: Τζαβέλας Πάνος
Στιχουργός: Τζαβέλας Πάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου