Ο Νικόλας Μανωλάς (Τσιπόλος), από την Κόρωνο της Νάξου, αφηγείται ποιήματα βγαλμένα από τη ζωή και τον μόχθο του.
Από μικρός άφησε το χωριό του και ήρθε στην Αθήνα· βιοπαλεστής, οικοδόμος, σοβατζής — πάλεψε με το μυστρί και τη λάσπη, μα κράτησε καθαρή την ψυχή και τον λόγο του.Με ήρεμη φωνή και απλότητα, μετατρέπει τις μνήμες του σε ποίηση·
κομμάτια ζωής, ψηφίδες μνήμης που κρατούν ζωντανή την ουσία του τόπου.
Δεν ζητά δόξα ούτε τίτλους — μόνο να μείνει ο λόγος του ζωντανός,
να θυμίζει στους νεότερους πως η ζωή, όσο δύσκολη κι αν είναι,
μένει όμορφη όταν τη ζεις με τιμή, αγάπη και μνήμη.
«Όσο υπάρχουν καρδιές που θυμούνται,
δεν θα σβήσει ποτέ η φλόγα του τόπου μας.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου