Νάξιοι εικαστικοί στα Ναξιακά (ΣΤ')

Ο Γέρω Βιτζηλαίος Κωμιακή Νάξου 1937

Πολύκλειτος Ρέγκος

Ο Πολύκλειτος Ρέγκος, σημαντικό μέγεθος της ελληνικής ζωγραφικής,
γεwήθηκε στις 10/23 Απριλίου του 1903 στο Χαλκί. Ήταν γιος του
Νικολάου Ρέγκου από την Τήνο και της Ευγενίας Καντά από τη
Μύκονο. Τον κατατάσσουμε μεταξύ των Ναξίων καλλιτεχνών όχι
μόνο διότι το νησί μας είναι ο γενέθλιος τόπος του και εκεί έζησε την πρώτη
διετία της ζωής του (1903-1905) αλλά και γιατί η Νάξος τον ενέπνευσε για ένα
σημαντικό αριθμό έργων του. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το 1984.
Ο Πολύκλειτος Ρέγκος σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών
(ΑΣΚΤ) στο εργαστήριο του Νικολάου Λύτρα και αποφοίτησε το 1926 με
επιπλέον εφόδιο το Πρώτο Αβερώφειο Βραβείο. Συμμετείχε στην Έκθεση των
τεσσάρων (Ρέγκος, Βασιλείου, Πολυκανδριώτης, Κόκκινος) στην Αθήνα (1926),
Βόλο και Θεσσαλονίκη (1928) και υπήρξε εκ των ιδρυτικών μελών της «Ομάδος
Τέχνης» με την οποία πήρε μέρος στην πρώτη του διεθνή ομαδική εμφάνιση
στο Λονδίνο το 1930. Από το 1930 έως το 1935 διεύρυνε τις ζωγραφικές του
σπουδές κοντά στους μεγάλους δασκάλους της Ακαδημίας Γκραν Σωμιέρ του
Μουσείου του Λούβρου και εμβάθυνε στη χαρακτική και ειδικότερα στη
ξυλογραφία στο εργαστήρι του δασκάλου του, μεγάλου Έλληνα χαράκτη,
Δημήτρη Γαλάνη μέλους της Γαλλικής Ακαδημίας. Έργα του παρουσιάσθηκαν
σε περισσότερες από 25 ατομικές εκθέσεις και πολλές ομαδικές. Εκτός από τα
κοσμικά έργα που είναι η κύρια παραγωγή του έχει φιλοτεχνήσει και φορητές
εικόνες, ενώ έχει αγιογραφήσει ορθόδοξους ναούς στην Ελλάδα και στο
εξωτερικό, αυτήν την περίοδο μάλιστα (μέχρι 15 lουνίου 201 Ο), έργα του
περιλαμβάνονται στην έκθεση: «Η πρόσληψη της Βυζαντινής τέχνης στην
ελληνική ζωγραφική το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα» που πραγματοποιείται
στο Βυζαντινό Μουσείο. Έχει επίσης εκδώσει λευκώματα και έχει
εικονογραφήσει λογοτεχνικά περιοδικά.
Τόσο εν ζωή όσο και μετά θάνατον έλαβε σημαντικό αριθμό τιμητικών
διακρίσεων που στο σύνολό τους σχετίζονται με τη σπουδαία καλλιτεχνική του
παραγωγή σε συνδυασμό βέβαια με τη ενεργό κοινωνική του παρουσία
Η Νάξος τον τίμησε ιδιαιτέρως το 2003 στο πλαίσιο των εορτασμών για τα
100 χρόνια από την γέwησή του με έκθεση έργων του στην Ι. Μονή του Τιμίου
Σταυρού και έκδοση λευκώματος από το Δήμο Δρυμαλιάς, ενώ τα Ελληνικά
Ταχυδρομεία εξέδωσαν στις 1 Ο Απριλίου του 2003 σε συνεργασία με το Δήμο
Δρυμαλιάς ειδική αναμνηστική σφραγίδα.
Για το έργο του μεταφέρω τις διαπιστώσεις του Στέλιου Λυδάκη: Ο Ρέγκος
κινείται μέσα στα πλαίσια της ελληνικής «ομάδας του Παρισιού» που ξανοίγεται
μόνο περιορισμένα προς τις μοντέρνες αντιλήψεις ή προσπαθεί να τις
συγκρωήσει μέσα σε παραστατικά σχήματα εξιδανικευμένο υ τύπου στο
παράδειγμα του Γαλάνη. Το προσωπικό του ύφος επαληθεύεται με τη συνθετική
διασταύρωση οριζοντίων και καθέτων και με συμβολιστικές συσχετίσεις. Οι
διαπιστώσεις αυτές του διακεκριμένου ιστορικού, που διατυπώθηκαν ζώντος
ακόμη του καλλιτέχνη, για τις εικαστικές αναζητήσεις του Πολύκλειτου Ρέγκου,
θα τολμούσα να πω ότι σήμερα φαντάζουν πολύ μοντέρνες .

ΤΟ κείμενο αποτελεί κατά βάσιν, περίληψη της μελέτης του Αντ. Τζιώτη:
Ο«Πολύκλειτος Ρέγκος», που δημοσιεύθηκε στα «Ναξιακά» αρ. 6(44)/2002}

Επιμέλια Ι. Κ. ΤΟΥΜΠΑΚΑΡΗ