Τοπικά ιδιώματα και Γλωσσική Διδασκαλία: Οδοί συλλειτουργίας
ΕΙΡΗΝΗ Ν. ΚΟΡΡΕ
Επίκουρος Καθηγήτρια στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Η ιδέα ότι σε κάθε γλωσσική κοινότητα χρησιμοποιείται μία κοινή ομοιογενής γλώσσα είναι οπωσδήποτε διαδεδομένη αντίληψη. Ειδικότερα η εκπαίδευση έχει παραδοσιακά στηριχτεί σε αυτή την παραδοχή. Ωστόσο, η γλωσσολογία, κυρίως στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, έδειξε ότι αυτή η
Επίκουρος Καθηγήτρια στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Η ιδέα ότι σε κάθε γλωσσική κοινότητα χρησιμοποιείται μία κοινή ομοιογενής γλώσσα είναι οπωσδήποτε διαδεδομένη αντίληψη. Ειδικότερα η εκπαίδευση έχει παραδοσιακά στηριχτεί σε αυτή την παραδοχή. Ωστόσο, η γλωσσολογία, κυρίως στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, έδειξε ότι αυτή η
παραδοχή συσκοτίζει την πραγματικότητα της γλωσσικής επικοινωνίας, η οποία είναι πολύ πιο περίπλοκη. Συγκεκριμένα, κάθε ομιλητής χρησιμοποιεί διαφορετικά τα στοιχεία της γλώσσας, ενώ ομάδες ομιλητών χαρακτηρίζονται από δικές τους γλωσσικές ποικιλίες.
Η πραγματικότητα συνεπώς χαρακτηρίζεται από εγγενή γλωσσική ανομοιογένεια και διαφοροποίηση -διαφοροποίηση που μπορεί να προκύπτει και από την ταυτότητα του χρήστη - ομιλητή και από τη συγκεκριμένη χρήση-περίσταση της ομιλίας.
Οι ποικιλίες με βάση τον χρήστη αποκαλύπτουν στοιχεία της ταυτότητας του ομιλητή.Τοπικά ιδιώματα και Γλωσσική Διδασκαλία: Οδοί συλλειτουργίας ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου