Γράφει η Ελένη Αλιμπέρτη.
Τα τελευταία χρόνια οι δυο μαζικοί πολιτιστικοί φορείς της Κωμιακής (Σύλλογος Γυναικών Κωμιακής και Πνευματικό Κέντρο) ισχυρίζονται ότι αναβίωσαν το παραδοσιακό πανηγύρι στο εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου. Ισχύει όμως αυτό;
Όσοι βρεθήκαμε εκεί, μετά το τέλος της λειτουργίας μας προσφέρθηκε ένα πλούσιο σε ποσότητα και ποιότητα γεύμα (αποτέλεσμα κόπου και συλλογικής δουλειάς με μεράκι). Και αφού είμαστε σε πανηγύρι περιμέναμε από στιγμή σε στιγμή να εμφανιστούν οι οργανοπαίχτες και να ακούσουμε παραδοσιακή μουσική και τραγούδια. Μάταια όμως γιατί μετά το άφθονο φαγητό και κρασί το πανηγύρι τέλειωσε και ο κόσμος έφυγε ... χορτάτος.
Αυτό όμως είναι πανηγύρι? Από πότε μια σιωπηλή συνεστίαση βαφτίζεται πανηγύρι;
Άραγε οι διοργανωτές, τόσο έμπειροι στα πολιτιστικά και σε ζητήματα παράδοσης, δεν ξέρουν ότι πανηγύρι χωρίς φαγητό (η έστω με ελάχιστο) μπορεί να γίνει αλλά χωρίς παραδοσιακή μουσική και τραγούδια πανηγύρι δεν γίνεται;
Η μήπως ξέρουν, αλλά τελικά "συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις, παρόλο που, στην τότε διένεξη για το θέμα αυτό με την Μητρόπολη, δήλωναν ανυποχώρητοι και αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το πανηγύρι του Αγ. Κωνσταντίνου (με ό,τι αυτό σημαίνει δηλαδή και με μουσική) σαν κομμάτι των παραδόσεων και των εθίμων που μας άφησαν οι γονείς και οι παππούδες μας;
Τι έγιναν λοιπόν οι γεμάτες αποφασιστικότητα επιστολές -τελεσίγραφα προς τη Μητρόπολη;
Ακόμη τις θυμόμαστε
Τα τελευταία χρόνια οι δυο μαζικοί πολιτιστικοί φορείς της Κωμιακής (Σύλλογος Γυναικών Κωμιακής και Πνευματικό Κέντρο) ισχυρίζονται ότι αναβίωσαν το παραδοσιακό πανηγύρι στο εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου. Ισχύει όμως αυτό;
Όσοι βρεθήκαμε εκεί, μετά το τέλος της λειτουργίας μας προσφέρθηκε ένα πλούσιο σε ποσότητα και ποιότητα γεύμα (αποτέλεσμα κόπου και συλλογικής δουλειάς με μεράκι). Και αφού είμαστε σε πανηγύρι περιμέναμε από στιγμή σε στιγμή να εμφανιστούν οι οργανοπαίχτες και να ακούσουμε παραδοσιακή μουσική και τραγούδια. Μάταια όμως γιατί μετά το άφθονο φαγητό και κρασί το πανηγύρι τέλειωσε και ο κόσμος έφυγε ... χορτάτος.
Αυτό όμως είναι πανηγύρι? Από πότε μια σιωπηλή συνεστίαση βαφτίζεται πανηγύρι;
Άραγε οι διοργανωτές, τόσο έμπειροι στα πολιτιστικά και σε ζητήματα παράδοσης, δεν ξέρουν ότι πανηγύρι χωρίς φαγητό (η έστω με ελάχιστο) μπορεί να γίνει αλλά χωρίς παραδοσιακή μουσική και τραγούδια πανηγύρι δεν γίνεται;
Η μήπως ξέρουν, αλλά τελικά "συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις, παρόλο που, στην τότε διένεξη για το θέμα αυτό με την Μητρόπολη, δήλωναν ανυποχώρητοι και αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το πανηγύρι του Αγ. Κωνσταντίνου (με ό,τι αυτό σημαίνει δηλαδή και με μουσική) σαν κομμάτι των παραδόσεων και των εθίμων που μας άφησαν οι γονείς και οι παππούδες μας;
Τι έγιναν λοιπόν οι γεμάτες αποφασιστικότητα επιστολές -τελεσίγραφα προς τη Μητρόπολη;
Ακόμη τις θυμόμαστε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου