Το βράδυ (σούρουπο) της 16 Μαΐου 1967 ο Νικηφόρος Μανδηλαράς αναχωρεί από το τελευταίο κρησφύγετό του στην Αθήνα, το σπίτι του φίλου του δημοσιογράφου Μιχάλη Στυλιανού στη Νέα Σμύρνη (περιοχή Άι Σώστη), για να μεταβεί στο πλοίο, που βρισκόταν στου Σκαραμαγκά. Στο μοιραίο ραντεβού με τον καπετάνιο Π.Πόταγα στο Δέλτα του Φαλήρου τον μετέφερε με το αυτοκίνητό του ο δικηγόρος Απ. Ρόκας, φίλος του και νομικός σύμβουλος της ιδιοκτήτριας εταιρίας του πλοίου. Ως κάποιο σημείο της διαδρομής τους ακολούθησε με το αυτοκίνητό του ο Στυλιανού. Στη συνέχεια ο Μανδηλαράς επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο του Πόταγα, ο οποίος πλέον τον «μετέφερε», σύμφωνα με τα λεγόμενά του, στο πλοίο για να διανυκτερεύσει,....
καθότι την επόμενη μέρα το πρωί θα απέπλεαν με προορισμό την Κύπρο. Την ώρα της επιβίβασης στο πλοίο, σύμφωνα πάλι με την κατάθεση του πλοιάρχου ουδείς τους αντελήφθη.Από την ώρα εκείνη ο Νικηφόρος ουσιαστικά βρίσκεται στα χέρια των ανθρώπων της χούντας και ουδείς μέχρι σήμερα γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη μέχρι το πρωί της 22 Μαΐου 1967, που βρέθηκε το πτώμα του από ψαράδες στην ακτή Γενναδίου της Ρόδου.
Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η επιβίβαση και παρουσία του Νικηφόρου Μανδηλαρά στο πλοίο ήταν εκ των προτέρων γνωστά στη χούντα των Αθηνών. Το περιεχόμενο, αλλά και το ύφος των σημάτων, τόσο του Υπουργείου εμπορικής Ναυτιλίας, όσο και του πλοιάρχου, δίνουν αυτή την εντύπωση.
Νεότερα κι αδημοσίευτα στοιχεία και μαρτυρίες κάνουν λόγο για την παρουσία στο πλοίο εκείνο το σούρουπο μιας άγνωστης γυναίκας, η οποία όμως δεν παρέμεινε στο πλοίο στη διάρκεια του ταξιδιού. Πιθανώς επρόκειτο για την περιβόητη πράκτορα της τότε ΚΥΠ την Π540, που αναφέρεται στη δικογραφία της υπόθεσης, αλλά ουδέποτε μετά την πτώση της χούντας ανακρίθηκε, ίσως και να μην αναζητήθηκε.
Η Άσπα Μανδηλαρά, στο διάστημα από τις 16 μέχρι τις 21 Μαΐου και πριν βρεθεί το πτώμα του Μανδηλαρά στην ακτή Γενναδίου Ρόδου (22 Μαΐου) κλήθηκε στην Ασφάλεια, όπου τη συνάντησε ο αστυνόμος Λάμπρου στα πλαίσια υποτίθεται των ερευνών της χούντας για τον καταζητούμενο Μανδηλαρά και από κάποιους «περίεργους» υπαινιγμούς και ερωτήσεις, που σκόπιμα άφησε να του «ξεφύγουν" , όπως: «έπρεπε να παραδοθεί στην αστυνομία, δεν έπρεπε να φύγει», διατυπωμένες μάλιστα σε ιστορικό χρόνο, η Άσπα έφυγε με έντονη την ανησυχία ότι η χούντα είχε πληροφορίες για την αναχώρηση του Μανδηλαρά.
Ήταν επομένως «ηλίου φαεινότερον» ότι το σχέδιο διαφυγής και το μοιραίο εκείνο «ταξίδι» του Νικηφόρου ήταν γνωστό στην ηγεσία της χούντας, στις μυστικές υπηρεσίες, στις αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές. Του Νίκος Λεβογιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου