Μάραθος, άνηθος, (γλυκ)άνισος! Πρώτα ξαδέλφια. Του φιλόλογου Μανώλη Κορρέ Περγαμηνές

Από τους τρεις ο μάραθος είναι ο πλέον δυνατός, ο πιο διάσημος, αυτοφυής, και δοτικός από τα νύχια ως την κορυφή! Ο Μέγας Ευεργέτης! ...Ο Άρχοντας, και με ταπεινοσύνη πάντα ευσταλής, ο ευγενής! Αλλά και γευστικός, ορεκτικός κι ευστόμαχος! ....όχι σαν κάτι μερικούς, που ανακατώνουν το στομάχι μας!!!
Ρίχνει τον πυρετό, στα ούρα ...ποταμάκι! ...ααα, ναι και ..αποσυμπιέζει! Να μη μπω όμως σε πλήθος λεπτομέρειες, που είναι χωράφια άλλων! ...σεβόμενος την εντολή της σοφής γιαγιάς μου ¨Να μη φυτρώνεις, εκεί που δε σε σπέρνουνε"..!
Είναι λοιπόν φυτό από τα λίγα, συγχρόνως φαρμακευτικό και αρωματικό και αρτυματικό, γνωστότατο ήδη από την αρχαιοτάτη
αρχαιότητα! Εδώ και 3.500 χρόνια! Έχω διαβάσει βιογραφικά και βιογραφικά φυτών!!! Από του φίλου μου του Μάραθου πιο πλούσιο, νομίζω δεν υπάρχει!
Στα πιο παλιά λογιστικά βιβλία γραμμένα στη Γραμμική Β' Γραφή, στις πινακίδες που βρέθηκαν στις Μυκήνες στην “Οικία των Σφιγγών”, καταγράφονται ονόματα αρκετών φυτών, ως «ακριβών» ειδών, φαρμάκων ή μπαχαρικών.
Τα παρακάτω ΕΠΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ έχουν στις πινακίδες την τιμητική τους!
Το Κύμινο, το Μάραθο, το Κόλιαντρο, ο Άγριος Κρόκος, το Φλησκούνι, η Μέντα, το Σουσάμι.
Αριστερά στην πινακίδα γράφεται το όνομα του ...φορολογούμενου πολίτη! ;) δίπλα το προϊόν και η ποσότητα που χρωστούσε!!!
Πχ:
Μανόλης μαραθόσποροι ΙΙΙΙ κούπες ( το ιδεόγραμμα της πιο μικρής μονάδας χωρητικότητας των στερεών)!
Πολύ μεταγενέστερα, στην εποχή του Ιπποκράτη οι μαραθόσποροι έχουν τη θέση τους στα φάρμακα.
Το ίδιο στο Διοσκουρίδη και με συνταγές για τις διάφορες παθήσεις.
Το σήμερα, γιατί να υστερεί;; Θέση ξεχωριστή έχει το μάραθο παντού ...και στη Ναξιώτικη κουζίνα. Πρώτο μυρωδικό στο «μπάτουδο» της Λαμπρής, στο ντολμά, στην αβρωνιά, στη φασολάδα, στα χλωρά και τα ξερά κουκιά και οι μαραθόσποροι, καλύτερα χλωροί, στην τσακιστή ελιά. ...Και την απογειώνουν...
Μ.Κ.Του φιλόλογου Μανώλη Κορρέ Περγαμηνές

Μάραθος. Σταδιακή η ανθοφορία.

 Ξεροί μαραθόσποροι

 Αυτή η πινακίδα περιγράφει αποθέματα μπαχαρικών στο Ανάκτορο της Πύλου, περίπου 1200 π.Χ.. Στην ίδια πινακίδα περιλαμβάνεται επίσης η λέξη φάρμακο (pa-ma-ko, οι 3 τελευταίες συλλαβές στην πρώτη σειρά ). Πηγή: Υπουργείο Πολιτισμού, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, ΜΙΝΩΙΤΩΝ ΚΑΙ ΜΥΚΗΝΑΪΩΝ ΓΕΥΣΕΙΣ, Αθήνα 1999: σελ.

Μπαχαρικά των Μυκηναίων (Γραμμική Β – Χειρόγραφη αποτύπωση Μανόλη Κορρέ):
Μάραθο, κύμινο, ερυθρά κνάκος (κόκκινη ζαφορά), μίνθα (μέντα), γλήχων (φλησκούνι), κορίανδρο, σησάμι και η λέξη φάρμακο.
Πηγές: Ι. Προμπονάς, J.T. Hooker, J.P.