ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ... "ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ" του Νίκου Λεβογιάννη

Μπορεί η λέξη ανακύκλωση, ως οικολογική δραστηριότητα να είναι στενά δεμένη με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά δεν ηχεί ευχάριστα, όταν αυτή συνδέεται με τις… δημοτικές εκλογές και κάποιοι αναζητούν σ’ αυτή την… κολυμπήθρα του Σιλωάμ ως άλλου ανακυκλωτή.
Στην εποχή της κοινωνίας των πολιτών και όχι των κλειστών λεσχών, κομματικών, παλαιοκομματικών και άλλων, η ανακύκλωση προσώπων παλαιών, προσώπων που δοκιμάστηκαν και πέτυχαν ή απέτυχαν - δεν έχει σημασία -, οι κοινωνίες κι οι πολίτες αναζητούν φρέσκα πρόσωπα, με καθαρό μυαλό και σύγχρονη προοδευτική σκέψη, που, με τον καθάριο λόγο τους, τη γνώση, την αυτοπεποίθηση, την

 αποφασιστικότητα και την αγωνιστικότητά τους, μπορούν να αναλάβουν τα ηνία των τοπικών κοινωνιών, να τραβήξουν μπροστά, παλεύοντας σωστά τα προβλήματα, ενεργοποιώντας τις μικρές κοινωνίες, αξιοποιώντας τις σύγχρονες κατακτήσεις, σηκώνοντας από τον καναπέ της αδιαφορίας τον πολίτη. Αυτούς έχουν ανάγκη οι σημερινές κοινωνίες, για να τολμήσουν να κατεδαφίσουν το παλιό και να χτίσουν το καινούριο. Ο σημερινός Πρωθυπουργός είναι χαρακτηριστικό πρότυπο κυβερνήτη με σύγχρονη, προοδευτική και γόνιμη σκέψη, με αποφασιστικότητα και ρεαλισμό.
Ο τόπος μας, η Νάξος, δεν στερείται ενεργών, μαχητικών νέων και πολιτών, με ιδέες, γνώσεις, δυναμισμό και αγωνιστικότητα. Αντίθετα, υπάρχουν πολλοί, καταξιωμένοι κοινωνικά και επαγγελματικά, από θέσεις ευθύνης, με πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική παρουσία και δράση. Αυτοί αποτελούν την ελπίδα του αύριο και σ’ αυτούς στρέφονται οι πολίτες. Οι παλιοί, που συχνά εμφανίζονται παραμονές της εκλογικής διαδικασίας, έρχονται να ανακυκλώσουν χρεωκοπημένες καταστάσεις, απομεινάρια του παλιού πολιτικού συστήματος, που φόρτωσε την κοινωνία με δεινά, με μνημόνια, με ολική καταστροφή.                                                                                                                                                                              
Γι’ αυτό οι όποιες συζητήσεις, «μυστικές» συναντήσεις και διεργασίες, που γίνονται μακριά από τα   φώτα της τοπικής κοινωνίας, όπου κάποιοι εκφραστές του παλιού πολιτικού συστήματος αναζητούν νέες «καρέκλες» εξουσίας, δεν έχουν καμιά απήχηση στον λαό, δεν εκφράζουν το αύριο, ούτε καν το παρόν στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται μετά την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια. Πολύ δε περισσότερο, όταν αυτοί εκπροσωπούν το παλιό τοπικό σύστημα εξουσίας, που είναι υπεύθυνο για έργα μεγάλα, που στερήθηκε το νησί, ενώ ήταν έτοιμα να γίνουν και δεν έγιναν (δικαστικό μέγαρο, επέκταση αεροδρομίου, νέο λιμάνι σε νέα θέση έξω από την Χώρα, Πύργος Χειμάρρου κ.λπ.).
Δεν έχει μέλλον ένας τόπος, αν δεν τον χτίζεις με πρωτομάστορες τις νέες γενιές, να κρατούν αυτές το τιμόνι της εξουσίας. Είναι πολλά τα χρόνια που το νησί μας πορεύεται μόνο του σαν να βρίσκεται στον… αυτόματο πιλότο. Η σοφή λαϊκή παροιμία το λέει απλά, στεγνά, με τρεις λέξεις: ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ.