Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς
Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Νικολάου του Πλανά στις 2 Μαρτίου. Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στη Νάξο το 1851 μ.Χ. από ευσεβείς γονείς, τον Ιωάννη και την Αυγουστίνα, το γένος Μελισσουργού. Από την παιδική του ηλικία, εκδήλωσε βαθιά αγάπη για την Εκκλησία και τα ιερά μυστήρια, διακονούσε στο ιερό του παππού του, ιερέα Γεωργίου Μελισσουργού, και ζούσε με ευλάβεια.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, μετέβη με τη μητέρα και την αδελφή του στην Αθήνα, όπου ανέλαβε την προστασία τους. Νυμφεύθηκε, αλλά σύντομα έμεινε χήρος, καθώς η σύζυγός του εκοιμήθη αμέσως μετά τη γέννηση του γιου τους, Γιαννάκη, τον οποίο μεγάλωσε μόνος του. Ο Κύριος δεν άργησε να τον αναδείξει λειτουργό Του, και τον κατέστησε πιστό εργάτη του Ευαγγελίου.
Χειροτονήθηκε διάκονος στις 28 Ιουλίου 1879 στον ναό της Μεταμορφώσεως στην Πλάκα, και στις 2 Μαρτίου 1884 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στον ταπεινό ναό του Αγίου Ελισσαίου στο Μοναστηράκι. Διακόνησε επί πενήντα περίπου χρόνια (1884-1932) στους ναούς του Αγίου Παντελεήμονος, κοντά στον Ιλισό, και του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου του επονομαζόμενου «Κυνηγού», στη σημερινή οδό Βουλιαγμένης. Ήταν υπόδειγμα ιερέα, άνθρωπος προσευχής, αφιλάργυρος και γεμάτος φιλανθρωπία. Αρκούνταν σε λίγο ψωμί και χόρτα που συνέλεγε ο ίδιος, ενώ βοσκοί της περιοχής του πρόσφεραν λίγο γάλα.
Ιδιαίτερα γνωστές έμειναν οι αγρυπνίες που τελούσε στον ναό του Αγίου Ελισσαίου Αθηνών. Μαρτυρίες παιδιών αναφέρουν πως τον έβλεπαν κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας μεταρσιωμένο, να στέκεται υπεράνω της γης. Εξαίρετοι λόγιοι, όπως ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, οι οποίοι έψαλλαν στις αγρυπνίες του, εξήραν την αγία ιερατική του προσωπικότητα.
Ο Παπα-Νικόλας, ο «απλούς», ζούσε μέσα στη χαρά της Θείας Ευχαριστίας, την οποία τελούσε ανελλιπώς καθημερινά, σύμφωνα με τους λειτουργικούς κανόνες. Επιμήκυνε τη Θεία Λειτουργία επί ώρες, απολαμβάνοντας πνευματικά το μυστήριο. Με γνήσιο Ορθόδοξο φρόνημα, τελούσε πανηγυρικά το Μυστήριο της παρουσίας του Αναστημένου Χριστού, βιώνοντας τη χαρά της Αναστάσεως ως πραγματικότητα. Η λειτουργική του ζωή δεν ήταν ένα απλό εφημεριακό καθήκον, αλλά μια συνεχής λατρευτική εμπειρία.
Αφού έφθασε στην ηλικία των 82 ετών και ανέδειξε μοναδική στον αιώνα μας μαρτυρία ουρανίων χαρισμάτων, ταπεινότητας, φιλανθρωπίας και σοφίας, εκοιμήθη εν ειρήνη το έτος 1932 μ.Χ. Η μνήμη του Αγίου Ιερέως Νικολάου του Πλανά, μετά από απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, τιμάται την πρώτη Κυριακή του Μαρτίου, κατόπιν μεταθέσεως από την κυριώνυμη ημέρα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου